Η Ανάσταση είναι εσωτερική υπόθεση
Όταν εξαφανιστεί και το τελευταίο ίχνος κακιάς από τις ψυχές μας, τότε θα είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε την Ανάσταση.
Όταν εξαλειφθεί και το έσχατο της ζήλιας από τις καρδιές μας, τότε θα λάμψει σωτήρια η Ανάσταση.
Όταν χαθεί και η χειρότερη αμαρτία, από τις ψυχές μας, τότε αυτές θα Αναστηθούν.
Όταν η γαλήνη αντικαταστήσει την ακαταστασία της καρδιάς και του μυαλού, τότε θα μας συστηθεί η Ανάσταση.
Όταν η καλοσύνη νικήσει την τοξικότητα, τότε θα γνωρίσουμε την Ανάσταση.
Όταν η καλή προαίρεση ξεχειλίσει τις καρδιές μας, η ίδια η Ανάσταση θα μας κλείσει το μάτι.
Όταν πέσει και το τελευταίο τοίχος εγωισμού και εγωκεντρισμού από μέσα μας, τότε θα μας πλημμυρίσει η Ανάσταση.
Όταν η αγάπη αγκαλιάσει τις καρδιές μας, η Ανάσταση θα μας προσφέρει τη δικιά της.
Όταν το μένος πεθάνει από τις ψυχές μας, τότε θα έχει χώρο η Ανάσταση να πλαγιάσει μέσα μας.
Γιατί η Ανάσταση είναι καθαρά εσωτερική υπόθεση.
Η Ανάσταση περιμένει, να έρθει ευλαβικά να κάτσει στις καρδιές μας, όταν εμείς αφήσουμε να πεθάνουν τα μικρά συναισθήματά μας και όλων των ειδών οι μικρότητές μας.
Όταν αφήσουμε πίσω όλα αυτά που δε δίνουν χώρο στην Ανάσταση τότε αυτή, θα βρει απέραντο χώρο στο βασίλειο της ψυχής μας.
Και ακόμα και μέσα στο πιο πικρό σκοτάδι, μέσα από τις πιο μεγάλες δοκιμασίες αν καταφέρουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, τότε η Ανάσταση θα έρθει φωτεινή να καθίσει στις ψυχές μας.
Γιατί η Ανάσταση είναι εσωτερική υπόθεση και ποτέ δεν είναι αργά για κανέναν.
Καλή μας Ανάσταση!
Μαρία Τσιντίδου