Η πράσινη κουκκίδα
Η πράσινη κουκκίδα σου.
Η ωσεί παρουσία σου.
Μακριά μου και κοντά μου.
Τα τρίτα μάτια μας.
Κοιτάς κι εσύ την πράσινη κουκκίδα μου.
Χοροπηδάνε οι γραμμές σου.
Χοροπηδάει κι η καρδιά μου.
Στο κάθε “τιν” της προσμονής σωστή γιορτή.
Η πράσινη κουκκίδα της σιωπής σου.
Τουλάχιστον είσαι κάπου παρών.
Το στίγμα στην οθόνη μου ασάλευτο.
Τι κάνει τόση ώρα πράσινη η κουκκίδα σου;
Ποια πρόσωπα χαζεύει;
Και ποιες καρδιές για σένανε χοροπηδάνε τώρα;
Η πράσινη κουκκίδα της σιωπής σου.
Λαβωματιά που την υπομονή μου δοκιμάζει.
Ο πειρασμός το κύμα σου να νιώσω.
Η περηφάνια με κρατάει στη στεριά.
Η αξιοπρέπεια δε συμβιβάζεται σε “θέλω” παρακαλετά.
Ο χρόνος ο γιατρός, γρήγορος κι άπειρος μαζί.
Αυτός το φως θα δείξει.
Άμα η πράσινη κουκκίδα σου χαμόγελα μου στείλει
Ή αν την κάνω μόνη μου μια μέρα να μαυρίσει.
Ανθή Γεώργα
Γεννήθηκα στην Αθηνα, παιδί της γενιάς του 80, όταν μεσουρανούσαν η ντίσκο, το μαλλί αφανα και τα κόκκινα αυτοκίνητα. Σ αυτή τη γιγαντουπολη μένω και το απολαμβάνω, έχοντας πάνω μου ασβηστα τα σημάδια απο τις επιρροές της επαρχίας. Δύο γονείς, δύο ιδιαίτερες πατρίδες, ατελείωτα καλοκαίρια, έχω ζήσει το ένα τρίτο της ζωής εκεί. Εργάζομαι ως δικηγόρος, διαβάζω νόμους, τους ερμηνεύω, τους χειρίζομαι, τους χρησιμοποιώ σαν εργαλείο της δουλειάς. Όπως και το λόγο άλλωστε.. Σκέφτομαι με λέξεις, εκφράζομαι με αυτές και όταν δε γράφω δικόγραφα, τις κάνω προτάσεις μήπως και μπορέσω να ερμηνεύσω τους ευμεταβλητους νόμους της ζωής.
