Η πράσινη κουκκίδα
Η πράσινη κουκκίδα σου.
Η ωσεί παρουσία σου.
Μακριά μου και κοντά μου.
Τα τρίτα μάτια μας.
Κοιτάς κι εσύ την πράσινη κουκκίδα μου.
Χοροπηδάνε οι γραμμές σου.
Χοροπηδάει κι η καρδιά μου.
Στο κάθε “τιν” της προσμονής σωστή γιορτή.
Η πράσινη κουκκίδα της σιωπής σου.
Τουλάχιστον είσαι κάπου παρών.
Το στίγμα στην οθόνη μου ασάλευτο.
Τι κάνει τόση ώρα πράσινη η κουκκίδα σου;
Ποια πρόσωπα χαζεύει;
Και ποιες καρδιές για σένανε χοροπηδάνε τώρα;
Η πράσινη κουκκίδα της σιωπής σου.
Λαβωματιά που την υπομονή μου δοκιμάζει.
Ο πειρασμός το κύμα σου να νιώσω.
Η περηφάνια με κρατάει στη στεριά.
Η αξιοπρέπεια δε συμβιβάζεται σε “θέλω” παρακαλετά.
Ο χρόνος ο γιατρός, γρήγορος κι άπειρος μαζί.
Αυτός το φως θα δείξει.
Άμα η πράσινη κουκκίδα σου χαμόγελα μου στείλει
Ή αν την κάνω μόνη μου μια μέρα να μαυρίσει.
Ανθή Γεώργα