Δεν είναι ο σταθμός, ούτε το τραίνο. Είναι μόνο το ταξίδι
Ο άντρας, θεωρεί ότι η ιδανική γυναίκα είναι ο σταθμός.
Η γυναίκα, νομίζει ότι ο ιδανικός άντρας είναι το τραίνο.
Ένας σταθμός κομβικός, μοιραίος και καταλυτικός χαράσσεται μέσα στο ξέφρενο σεργιάνι της ζωής του.
Ένα τραίνο ξεχωριστό, ιδιαίτερο και πολλά υποσχόμενο καταγράφεται μέσα στον αδιευκρίνιστο σωρό της ματιάς της.
Πόσο ξεγελιούνται από αυτή την εντύπωση στη συνέχεια!
Κοιτάζουν με μανία ν’ ανάψουν ξανά το τελειωμένο καμμένο τσιγάρο του έρωτα και όταν κουραστούν ή απελπιστούν, πέφτουν με τα μούτρα στην απόγνωση της θεριεμένης μοναξιάς τους κλείνοντας τον εαυτό τους μέσα της, ή αναλώνοντάς τον σε εφήμερες, επιδερμικές, κοινωνικές επαφές.
Γεμίζουν με βαθιές πληγές, βαριές καχυποψίες, απύθμενα κενά, μισές χαρές, ασήκωτες θλίψεις και διαγράφουν μηχανικά την τροχιά της ζωής τους.
Τι κρίμα που δεν κατάφεραν το ιδανικό!
Με λίγη εσώτερη αυτογνωσία, κοινή αυταπάρνηση και ολόκληρη αφιέρωση, θα μπορούσαν να πετύχουν και οι δύο τους το σχεδόν απόλυτο.
Το ιδεώδες ταξίδι και το να φτάσουν επιτέλους στον προορισμό τους ελεύθεροι, αλώβητοι, ακέραιοι, ατόφιοι και με γεμάτη την αποσκευή της καρδιάς τους με αγάπη, ωριμότητα, ευθύνη, σεβασμό, ασφάλεια, πληρότητα και ευτυχία.
Κοίταξε γύρω σου και δες πόσα ζευγάρια ανήκουν στη διαδρομή, σε πόσα από αυτά τους ανήκει η ίδια τους η διαδρομή, πόσα έφτασαν μέχρι το τέλος, πόσα από εκείνα διασπάστηκαν κι εγκατέλειψαν στα μισά, πόσοι συνταξιδεύουν ψυχή τε και σώματι και πόσοι ατενίζουν ακόμη χέρι με χέρι τον κοινό τους ορίζοντα τραγουδώντας.
Όλη η ζωή μας ένα ψέμα τελικά.
Δεν είναι ο σταθμός, ούτε το τραίνο.
Είναι μόνο το ταξίδι.
Ζωή Παπατζίκου
Against All Odds (Take A Look At Me Now)~•~ Phil Collins HD 1080p – YouTube
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
