“Σε περιμένω από κάτω”
Μαγεία το πρώτο σκίρτήμα.
Τα αλάρμ της αναμονής.
Η προσδοκία για το άγνωστο που έλκει.
“Έχω φτάσει,
Σε περιμένω από κάτω”.
Το μήνυμα που διαβάστηκε.
Η καρδιά που πεταρίζει.
Αντίστροφα μετρούν οι όροφοι.
“Κατεβαίνω”.
Η εξώπορτα που κλείνει.
Το κορίτσι με το αέρινο φόρεμα.
Το λαίμαργο βλέμμα της ψάχνει.
Βήμα που επιταχύνει.
Στο κόκκινο ματιές και ανάσες.
“Καλησπέρα”.
Φιλί βιαστικό, φιλί ζεστό.
Της ένωσης ο προπομπός.
Αέναος προορισμός.
“Φύγαμε, που πάμε;
Μαζί… μόνο αυτό”.
Ανθή Γεώργα
Γεννήθηκα στην Αθηνα, παιδί της γενιάς του 80, όταν μεσουρανούσαν η ντίσκο, το μαλλί αφανα και τα κόκκινα αυτοκίνητα. Σ αυτή τη γιγαντουπολη μένω και το απολαμβάνω, έχοντας πάνω μου ασβηστα τα σημάδια απο τις επιρροές της επαρχίας. Δύο γονείς, δύο ιδιαίτερες πατρίδες, ατελείωτα καλοκαίρια, έχω ζήσει το ένα τρίτο της ζωής εκεί. Εργάζομαι ως δικηγόρος, διαβάζω νόμους, τους ερμηνεύω, τους χειρίζομαι, τους χρησιμοποιώ σαν εργαλείο της δουλειάς. Όπως και το λόγο άλλωστε.. Σκέφτομαι με λέξεις, εκφράζομαι με αυτές και όταν δε γράφω δικόγραφα, τις κάνω προτάσεις μήπως και μπορέσω να ερμηνεύσω τους ευμεταβλητους νόμους της ζωής.
