Απάντησή μου, η φυγή
Έκανα πάντα ό,τι μπορούσα για να τους έχω όλους ικανοποιημένους. Κάποιες στιγμές ρίσκαρα τον εσωτερικό μου κόσμο.
Προσπαθούσα να μην τους χαλάω σχεδόν ποτέ τα χατίρια και να μην τους στεναχωρώ.
Και προσπαθώ να καταλάβω τι κατάφερα και τι κέρδισα ταυτόχρονα. Μέχρι που ένα πρωί ξύπνησα με διαφορετικό τρόπο σκέψης και μεγάλη διάθεση για επανεκκίνηση.
Και κάπου εκεί αποφάσισα να οριοθετήσω την περιοχή μου. Να δοκιμάσω τις αντοχές τους, σύμφωνα με τους δικούς μου κανόνες και τα θέλω. Αποφάσισα να μετρήσω, εχθρούς και φίλους και να βάλω τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.
Ήθελα να αποκτήσω τη δύναμη να αναμετρηθώ μαζί τους. Και την απέκτησα.
Και όποιος άντεχε πλέον θα είχε δίπλα μου τη θέση που του αναλογεί. Αλλά όλα αυτά θα τα κέρδιζαν ανιδιοτελώς και χωρίς ίχνος σκοπιμότητας. Ήθελα να ξεκαθαρίσω στη ζωή μου την «ήρα από το στάρι».
Επιθυμούσα να σταματήσει η ζωή μου μόνιμα να στηρίζεται στα δικά τους ευχαριστώ.
Αντιλαμβανόμουν ξεκάθαρα ότι ήρθαν άνθρωποι γύρω μου για να μου επιβάλουν τη σημαντικότητα της ύπαρξής τους με θράσος.
Προσπαθούσαν να με κάνουν συνεχώς να νιώθω υποχρεωμένη απέναντί τους. Και αυτό πλέον είχε αρχίζει να με κουράζει. Δεν ήθελα πια να ζω έτσι, με αυτές τις συνθήκες και με όλες αυτές τις ανούσιες υπάρξεις δίπλα μου. Βαρέθηκα να προσπαθούν να με αλλάξουν για να ικανοποιήσουν το εγώ τους.
Να υποκύπτω και να συμπλέω στα δικά τους βρώμικα νερά. Αχάριστοι, ζητούσαν πράγματα από εμένα συνεχώς. Και όταν δεν μπορούσα να τους ικανοποιήσω άλλαζαν συμπεριφορά απέναντί μου. Γινόντουσαν εχθρικοί μέχρι να ικανοποιήσω τα θέλω τους. Αντιλαμβανόμουν ότι ήταν περικυκλωμένοι από δυστυχία. Την οποία κατά βάθος δεν ήθελαν να αποχωριστούν. Ναυαγούσαν συνέχεια στην παλίρροια της ζωής τους.
Διακοσμούν αυτόν τον κόσμο προσπαθώντας να μας πείσουν ότι η φιλοσοφία της ζωής τους είναι η πιο σωστή και η καλύτερη. Άρχισα δειλά-δειλά να απομακρύνομαι. Δεν ήθελα να γίνω μέρος της δικής τους επιβαλλόμενης δυστυχίας. Έτσι τουλάχιστον φαινόταν στα δικά μου μάτια. Κρατούσα στη ζωή μου όσους συμπορεύονταν μαζί μου.
Κρατούσα την καλή μου διάθεση προς απάντησή τους. Κρατούσα καθαρή την ψυχή μου από αυτούς που δε μου έκαναν και δε με γέμισαν. Κρατούσαν τη σιωπή μου και απομακρυνόμουν. Ήταν η απάντησή μου προς όλους αυτούς. Η αδιαφορία μου και η φυγή μου.
Μαρύσα Παππά