Για να σε συναντήσω
Μη γεμίζεις τη ματιά σου με αυτά τα ανάμεικτα άτομα που σκέφτονταν πάντα την πάρτη τους.
Τη βόλεψή τους.
Τη βολή τους.
Την άνεσή τους.
Ν’ αφήνεις χώρο στην καρδιά σου ατόφιο, γιατί υπάρχουν κι εκείνοι που γίνονται το δεύτερο δέρμα σου όταν εσύ πονάς, όταν κρυώνεις, λυγίζεις, ματώνεις.
Μεσολαβεί χρόνος σιωπής, δρόμος αδιάβατος, ερημιά απέραντη, καιρός άδειος και ανελέητος.
Για να βρεις τον εαυτό σου, πρέπει να μείνεις μόνος.
Για να καταφέρει να καθαρίσει ο νους από τα κατάλοιπα του παρελθόντος και με διαυγές βλέμμα να μπορέσει να ξεχωρίσει τον εκλεκτό της ζωής σου.
Έρχεται την κατάλληλη στιγμή.
Ή μήπως υπήρχε πάντα εκεί τριγύρω, διανύοντας παράλληλα την πορεία του, έχοντας τα μάτια του προσηλωμένα σ’ εσένα;
Να περιμένει ανυπόμονα να σου ομολογήσει.
Να γυρίσεις ξέπνοα κι εσύ να ψελλίσεις:
” Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος, μάτια μου.
Γι’ αυτό.
Για να σε συναντήσω. “
Ζωή Παπατζίκου
Για να σε συναντήσω (Σαξόφωνο) Javier Cantó – YouTube
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
