Απογραφή της καρδιάς μου
Δεν έχω πολλά να γράψω μιας και έκλεισα την πόρτα της καρδιάς μου. Πέρασαν χρόνια που έπαψα να αγαπώ. Ήταν τόσο δυνατή η αγάπη που είχα νιώσει κάποτε, που είναι αδύνατο να ξαναζήσω μία ισάξια μ’ εκείνη. Οπότε θα με βρει το 2023 ξανά αγκαλιά με τη μοναξιά μου, που πιστέψτε με μόνο χαρά μου προκαλεί. Δεν είναι πως δεν προσπάθησα, δεν έτυχε ίσως να βρεθεί το άλλο μου μισό. Μάλλον όχι μισό, γιατί είμαστε ολόκληροι άνθρωποι. Ας πω δε βρέθηκε εκείνος που θα βαδίσει δίπλα μου ταιριαστά.
Δεν έχω να περιμένω κάτι τη νέα χρονιά, μιας και έχω πετάξει το κλειδί της μικρής αυτής πορτούλας στην καρδιά μου. Δεν είμαι πια για αγάπες και έρωτες. Μπούχτισα! Όλο προσδοκούσα το κάτι διαφορετικό, το κάτι παραπάνω και πάντα έπεφτα από τα σύννεφα με την αποκάλυψη όταν έπεφτε η μάσκα τους. Και αυτομάτως πήγαινε ο νους μου σε εκείνον. Τον ένα και μοναδικό.
Θα μου πείτε γιατί δεν είμαι μαζί του μέχρι το the end… Την απάντηση θα τη γράψω στον επίλογο της ζωής μου. Είναι μια ιστορία που μου φέρνει δάκρυα στα μάτια και χαμόγελα συνάμα. Μια ιστορία αγάπης, όπως αυτές που βλέπουμε στους κινηματογράφους. Μόνο που έμεινε μισή η ταινία μας.
Δεν είναι για όλους η αλλαγή του χρόνου ένα μαγευτικό γεγονός. Με ερωτεύτηκαν και ερωτεύτηκα. Γεμάτη η ζωή μου αλλά όταν ξεφούσκωνε η ευτυχία ένιωθα πως για άλλη μια φορά έπεφτα έξω.
Μια φορά τελικά αγάπησα! Πώς τον λένε; Δε θα σας το πω. Το όνομα του είναι χαραγμένο στις φλέβες μου. Και εκεί θα παραμείνει για πάντα.
Εύη Π. Γουργιώτη