Porca mizeria
Οι μεγάλοι έρωτες δε γεννιούνται σε οθόνες υπολογιστών. Δεν απαντούν με enter, δε γνωρίζουν και δεν αναγνωρίζουν αυτό τον απαίσιο προγραμματισμό μιας οθόνης και ενός σκληρού δίσκου. Δεν αποδέχονται κόσμους που δεν ανταποκρίνονται σε φυσικές παρουσίες, ψυχές και συναισθήματα.
Οι πραγματικοί έρωτες δεν τρέφονται από μονότονες κουβέντες και αστείες φατσούλες, αλλά γοητεύονται από τρόπους απαλούς και βελούδινους. Προτιμούν πράξεις και συναισθήματα από αδιάφορες φωτογραφίες και μηνύματα κενά και αδιάφορα. Και ας λένε μερικοί πως τα γραπτά μένουν, σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Οι μεγάλοι έρωτες δεν μπλοκάρουν, δεν κάνουν add, δε στέκονται καρφωμένοι σε θολές οθόνες για να περιμένουν απαντήσεις με τις ώρες. Οι μεγάλοι έρωτες δεν εξαρτώνται από οθόνες, δεν επιβιώνουν σε μηνύματα και εικόνες, δεν αντέχουν σε υπονοούμενα και post. Αλλά προτιμούν την ανθρώπινη επαφή σε συνθήκες πραγματικές και ρεαλιστικές. Αγαπούν τα αγγίγματα, τις αγκαλιές τα βλέμματα. Προτιμούν να κρατιούνται χέρι χέρι και όχι να θαυμάζουν με χεράκια και καρδούλες που είναι ελαφρώς αποκρουστικές και αδιάφορες. Οι μεγάλοι έρωτες γεννιούνται στην ουσία και όχι στους ουτοπικούς κόσμους των likes.
Οι μεγάλοι έρωτες ζουν την ουσία και γεύονται την συνουσία. Ονειρεύονται, ελπίζουν, τσακώνονται, μονιάζουν, αλλά σε πραγματικές συνθήκες, όχι σε ανούσια αυτοκόλλητα, βαρετά μηνύματα και βιντεοκλήσεις.
Οι πραγματικοί έρωτες δεν έχουν ανάγκη καμιά φωτογραφία να δείξουν στο αδιάφορο κοινό τους, για να επιβεβαιώσουν συναισθήματα και σχέσεις.
Οι αυθεντικοί, μεγάλοι έρωτες δε ζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για τους μικρούς και τους ψεύτικους δεν ξέρω και δεν μπορώ να απαντήσω. Και ουδόλως με απασχολεί, κιόλας. Σταμάτησα από καιρό να ζω τα μικρά. Σταμάτησα να συναναστρέφομαι με μικρούς, άχρωμους και άοσμους. Μεγάλωσα αρκετά για τέτοιες υποχωρήσεις.
Τα μικρά τα παρέδωσα στους μικρούς, τους ασήμαντους, τους φοβισμένους και τους ουτοπικούς. Μεγάλωσα πολύ και η σκέψη μου βαραίνει όταν συναναστρέφομαι με εκείνους που δεν ξέρουν, ή φοβούνται να ερωτευτούν, αλλά προτιμούν να παραμένουν σε εμμονές και μικρούς φανταστικούς κόσμους.
Βαρέθηκα να τους βλέπω να θυσιάζουν την ουσία και να επικροτούν ό,τι ανούσιο και άψυχο κινείται και ξεδιπλώνεται με χάρη μπροστά στις μικρές τους οθόνες και αποθηκεύεται στους σκληρούς δίσκους. Απομακρύνομαι συνειδητά από όλους εκείνους που προτιμούν εικονικές πραγματικότητες και αγνοούν τις ζωντανές συνθήκες και την αληθινή διάσταση των συναισθημάτων.
Σας αφήνω τώρα, πάω έξω από εδώ να το ζήσω από το να το φαντάζομαι.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
