Το παιδί μέσα σου

Σκέφτομαι λοιπόν απόψε, ποσο περήφανο θα ένιωθε εκείνο το παιδάκι που κάποτε ήμουν αν έβλεπε πόσα έχω καταφέρει… Πόσα εμπόδια έχω ξεπεράσει, πόσους ωκεανούς κολύμπησα βαστώντας διστακτικά την ανάσα μου μέχρι να βρω τη στεριά μου, και καταλήγω στο συμπέρασμα πως, αν κάπου χρωστάς κάτι, είναι μονάχα στο παιδι που κρύβεις μέσα σου! Στο παιδι αυτό που “μεγαλώνει” ΑΚΌΜΗ μαζί σου. Αναπνέει απ’ τη δική σου ανάσα, σε βλέπει να αγγίζεις το “ανέφικτο” και καμαρώνει. Παίρνει ζωή απ’ τη ζωή σου, χαρά από το γέλιο σου!

Πρόσεχε λοιπόν… Πρόσεχε πολύ να μην το χάσεις.. Μην πνίγει μέσα στα πρέπει η παιδική σου αθωότητα. Άγγιξε ουρανό και για τους δύο σας! Συνέχισε να το γεμίζεις με ηπερηφάνια και δύναμη.

Μιμίκα Μπαρουτσάκη