Λίγο κρασί

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το ποιο; του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη
Μπα… όχι, ούτε καν… αυτό δηλαδή που γίνεται φέτος το καλοκαίρι δεν έχει ξαναγίνει… πρέπει να μπει στο βιβλίο Γκίνες… όλοι και όλες παραπονιούνται και κλαίγονται ότι είναι μόνοι/μόνες και δεν μπορούν να βρουν ένα φυσιολογικό άτομο να κάνουν μια σοβαρή σχέση.
Όλοι και όλες ψάχνονται αλλά έχουν πολλές απαιτήσεις… επίσης δεν κάνουν εκπτώσεις και τελευταίο δεν βάζουν καθόλου νερό στο κρασί τους!
Έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Νομίζουν ότι αυτοί είναι και άλλοι δεν είναι. Άντρες ντούκια από νωρίς το πρωί στα γυμναστήρια και γυναίκες που βαράνε το ένα μπότοξ μετά το άλλο!

Μήπως δεν τα λέω καλά; Μια χαρά τα λέω! Βγαίνουν πρώτο ραντεβού και παίζουν και οι δυο με τα κινητά τους. Καμία ανθρώπινη επαφή δηλαδή. Και φυσικό επόμενο να μην υπάρξει δεύτερο ραντεβού.

Το ποσοστό που είναι όλοι και όλες μόνοι/μόνες όλο και αυξάνεται τα τελευταία χρόνια και δεν φταίει η τεχνολογία ούτε οι εφαρμογές γνωριμιών.
Φταίμε εμείς οι ίδιοι που δεν κοιτάμε λίγο παραέξω.
Και συνέχεια κλαιγόμαστε για την κακή μας τη μοίρα που μας χτυπά αλύπητα κάτω σαν το χταπόδι.

Και γκρίνια, και παράπονα, και φως στο τούνελ πουθενά!
Πράγματι ας βγούμε επιτέλους λιγάκι από τον μικρόκοσμό μας και ας κοιτάξουμε λίγο παραέξω… δεν θα πάθουμε και τίποτα στην τελική!
Ποτέ δεν ξέρεις…
Καλές βουτιές!

Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης