Think outside the box
Εσείς, άνθρωποι όλου του κόσμου.
Προσπαθείτε να ανταπεξέλθετε στης ζωής σας τις ανελέητες προκλήσεις.
Μη έχοντας κουράγιο και αντοχές πολλών ειδών, υποκύπτετε στις επιταγές της στυγνής και απρόσωπης ρεαλιστικής πραγματικότητας.
Πολλοί, συνεχίζετε μέσα σε σιωπές τη μονότονη καθημερινότητά σας.
Άλλοι, αντιδράτε διακριτικά σε αρκετά επιβαλλόμενα στοιχεία.
Αρκετοί, φωνάζετε και επαναστατείτε εντόνως, κόντρα σε λογιών νεόδμητα απολυταρχικά καθεστώτα.
Κάποιοι, δίνετε το χέρι στο διπλανό σας και συνεχίζετε με ζήλο και κίνητρο τον αδιάβλητο αγώνα σας.
Υπάρχετε κι εσείς, που παρατηρείτε σιωπηλοί και με σκυφτό κεφάλι, κάθε κίνηση σε ολόκληρο το πεδίο του βλέμματος και της αντίληψής σας.
Με διαφορετικό και ξεχωριστό τρόπο ο καθένας σας, αλλά το γνωρίζετε πλέον, πολύ καλά.
Όλοι μας, ανεξαιρέτως, στο ίδιο καράβι είμαστε επιβιβασμένοι, άνθρωποι του διαλεγμένου αυτού καιρού.
Μόνη μας ευχή, να παραμείνουμε όρθιοι και να συνεχίσουμε να συμπορευόμαστε, είτε σιωπηλά, είτε φωναχτά, είτε έχοντας επαφή ουσιαστική, τυπική ή απρόσωπη.
Όλα ανήκουν στην διαπροσωπική σφαίρα των σχέσεων, τυπικών και μη, καθώς όλες έχουν την ίδια αξία και σημασία αν και ανόμοιες.
Δεν ξέρουμε, αν στο μέλλον ακόμη και η πιο άκυρη γνωριμία μετατραπεί σε συγκοινωνούν δοχείο.
Δε γνωρίζουμε, αν στο μέλλον ακόμη και η πιο ουσιαστική φιλία αποδειχτεί σκάρτη επένδυση.
Πάνω απ’ όλα, να υπάρχει σεβασμός και προσφορά, ειδικά πάνω στην ώρα της πέτρινης ανάγκης.
Έρχεται αυτή η ώρα που θα δοκιμαστούν όλα και θα δώσουμε σκληρές εξετάσεις ανθρωπιάς και συμπόνιας ή παλιανθρωπιάς και απονιάς στο βωμό ενός ανελέητου ατομισμού.
Ζούμε σε δύσκολους καιρούς και ο βαθμός αγριότητας ανεβαίνει όσο περνάει ο χρόνος και μαζί με το πετσί, δείχνει να σκληραίνει η όψη και η Ψυχή μας…
Όσο μπορούμε την τελευταία και πιο ιερή, να την κρατήσουμε ανέπαφη απ’ όσα τέρατα μαθαίνουμε, έχουμε να δούμε και να ζήσουμε ακόμη, στην πορεία.
Τ ί π ο τ α δ ε ν ε ί ν α ι τ υ χ α ί ο.
Όλα είναι προδιαγεγραμμένα, όσο κι αν ακούγεται παράλογο αυτό.
Τα πάντα είναι προσχεδιασμένα.
Οτιδήποτε υπάρχει γύρω μας – κυρίως τα τελευταία χρόνια – σαν γεγονός που σοκάρει, καθορίζει και παραμένει, όλα τους παίζουν άρτια τον επιλεγμένο ρόλο του αντιπερισπασμού καθώς είναι χαρτιά τράπουλας ριγμένα με υπολογισμό κινήσεων, άκρως υπολογίσιμο.
Όλα τους, σαν σειρήνες ηχούν που δε μαγνητίζουν αλλά ουρλιάζουν, μεταδίδοντας σκοτεινιά, αγριότητα και βιαιότητα καθώς έχουν σκοπό να πειραματιστούν, να κατευθύνουν και να χειραγωγήσουν με όποιον θεμιτό και αθέμιτο τρόπο υπάρχει για να επιτύχουν την απόλυτη υποταγή.
Προσπαθούν να ξελύσουν τον άνθρωπο από τα δεσμά της ανέγγιχτης, αμερόληπτης και ανέπαφης επιρροής που – κατά το δοκούν – τον κρατούν ακόμη σώο και αβλαβή, μέχρι να καταφέρουν να γίνει ένα με τη μάζα.
Ένα συνονθύλευμα σάρκας και μυαλού που ακολουθεί ρητά, τυφλά και – καθ’ όλα – πιστά, τις υπόγειες εκκλήσεις και μετατροπές εντεταλμένων προσώπων που μέσω μεθοδευμένων πληροφοριών έχουν σαν στόχο την αδράνεια της νόησης προς αντίληψη, ζύγισμα και λήψη αποφάσεων για επεξεργασία προς επιβίωση του κόσμου εφόσον έχει προηγηθεί η κατ’ επανάληψη ύπνωση της ανώτερης σκέψης.
Είναι άκρως απαραίτητο να υπάρχει επαγρύπνηση, επιφυλακή, καχυποψία κι εγρήγορση, για τα πάντα.
Το νανούρισμα καλά κρατεί.
Το ρίξιμο στον γκρεμό όμως πλησιάζει κι ενδέχεται να είναι ξαφνικός αφανισμός.
Δύναμη.
Κουράγιο.
Ενότητα.
Αλληλεγγύη.
Όταν έρθει εκείνη η σκληρή στιγμή αυτά και μόνον αυτά τα τελευταία – αν τα έχουμε – θα κρατήσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα ακέραιη και θα την οδηγήσουν στο άπλετο Φως, ειδάλλως στο αιώνιο σκοτάδι.
Είναι στο χέρι μας και μόνο.
” Think outside the box ”
Ζωή Παπατζίκου
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
