ΓιορτάΖΩ και το φωνάΖΩ!

Και δέχομαι ευχές από φίλους και φίλες κολλητές. Ξύπνησε ο ποιητής μέσα μου. Ή καλύτερα ξύπνησα εγώ με μεγάλα κέφια γιατί σήμερα έχω την τιμητική μου. Ναι, εγώ και η άλλη μισή Ελλάδα. Δεν είναι και σπάνιο όνομα το «Κωνσταντίνος». Σωστά; Επίσης έχει και πολλές παραλλαγές. Κώστας, Κωστής, Κωνσταντής, Ντίνος, Κότσος. Και καλά τα τέσσερα πρώτα. Το πέμπτο ούτε με σφαίρες. Είναι όμορφο να σε θυμούνται. Είναι ακόμα πιο όμορφο να σου λένε λόγια καρδιάς αυτοί που σ’ αγαπούν πραγματικά και έχεις ξεχωριστή θέση στην καθημερινότητά τους. Μου αρέσουν οι γιορτές. Τα χρόνια τα παλιά θυμάμαι, που δεν είχε μπει η τεχνολογία στη ζωή μας, ανοίγαμε τα σπίτια μας. Κερνάγαμε γλυκά και μεζέδες. Σήμερα φυσικά αυτό δεν ισχύει. Οι εποχές άλλαξαν άρδην και μαζί τους αλλάξαμε κι εμείς. Αναγκαστικά. Κλείνοντας θέλω να ευχηθώ κι εγώ με τη σειρά μου σε κάθε Κωνσταντίνο/Κωνσταντίνα & σε κάθε Ελένη χρόνια πολλά, να είναι πάντα καλά, να κοιτούν πάντα μπροστά γιατί τα καλύτερα έρχονται!

Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης