27 Ιουλίου 2019
Share

Αποφάσεις ή δρόμοι που δεν επιλέξαμε

Post Views: 3
Δρόμοι. Χιλιάδες δρόμοι που δεν επιλέξαμε να ακολουθήσουμε. Αποφάσεις στιγμής ή μετά από σκέψη που άλλαξαν το μέλλον μας.  Καθόμαστε καμιά φορά και αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν τότε αποφασίζαμε κάτι άλλο.  Κανείς δεν γνωρίζει όμως το τι θα επακολουθούσε. Εξάλλου ότι μένει πίσω πρέπει να το αφήνουμε εκεί. Επιλογές μας ήταν. Ίσως όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Για κάτι καλύτερο ή δυστυχώς μια λάθος απόφαση μας μπορεί να μας οδήγησε σε μια καταστροφική κατάσταση. Όπως και να έχει δεν μπορούμε να λέμε με σιγουριά ότι θα ήμασταν καλύτερα αν επιλέγαμε κάτι άλλο. Ίσως και να μην υπήρχαμε καν τώρα.  Οπωσδήποτε δεν κοιτάμε πίσω. Και αν κάτι δε μας “γεμίζει” από το παρόν μας ας προσπαθήσουμε να το βελτιώσουμε ή και να το αλλάξουμε. Μια άλλη νέα απόφαση περιμένει να παρθεί για το αύριο μας. Βασικά, καθημερινά μας κατακλύζουν ερωτήματα αν το σκεφτείτε.
Να φορέσω αυτό ή όχι;
Να μαγειρέψω το τάδε φαγητό ή κάτι άλλο;
Να του τηλεφωνήσω ή μπα ας του λείψω και λίγο. 
Να πάω θάλασσα ή βουνό;
Για τα πάντα αναρωτιόμαστε συνεχώς.
 
Ερωτήσεις στο μυαλό μας που καμιά φορά μας προκαλούν και ένταση χωρίς λόγο.
Η ουσία είναι μία. Να γυρίσουμε πίσω σε εκείνη τη στιγμή που πήραμε μια.λάθος απόφαση, δε γίνεται. Με τίποτα στον κόσμο. Όποτε δεχόμαστε το “τώρα” μας. 
Και όπως είπα παραπάνω εάν δεν μας αρέσει το αλλάζουμε. Δεν υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι που μπορούμε να επιλέξουμε έναν απ’ αυτούς. Αλλά αμέτρητοι. Και γιατί βασικά να είναι δρόμοι; Μπορούμε να κάτσουμε εκεί που ήμαστε και να αλλάξουμε τα πάντα με τα λόγια μας. Πλέον μεγαλώσαμε και δεν αποφασίζουμε με σκέψη της στιγμής ή με επιπολαιότητα. Και αν αφήσαμε καμιά εκκρεμότητα στο παρελθόν ίσως είχαμε λόγο που το κάναμε.  Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε τι θα γινόταν αν τότε….
…τόσο καθόμαστε και “σκάμε”.
Δεν αξίζει να χαλάμε τη ζαχαρένια μας. 
Ας απολαύσουμε το σήμερα μας, όπως εμείς θέλουμε….και αύριο βλέπουμε τι κάνουμε!!!
 
Εύη Π. Γουργιώτη 
Post Views: 3

About Εύη Π. Ευδοξία Γουργιώτη

Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι' αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει