Φιμωμένες κουβέντες
Πάει καιρός τώρα που οι λέξεις έχουν γίνει θηλιές και με πνίγουν. Αν ήξερες πόσες αλήθειες έχω κρυμμένες και θέλω να σου πω, αλλά κάτι με κρατάει. Όχι ακόμα, δεν έχει έρθει η κατάλληλη στιγμή. Όλα στον καιρό τους, γιατί μην θαρρείς αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα και τότε όλες οι σκέψεις που τόσο καιρό με πνίγουν, θα βγουν σαν χείμαρρος.
Αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα ποια είσαι εσύ, που ήρθες έτσι απ’ το πουθενά να διαλαλείς συκοφαντίες για μένα; Ποιος ακριβώς σου έδωσε το δικαίωμα να καταπατάς με τόση ευκολία την αξιοπρέπεια του συνανθρώπου σου; Ποια; Εσύ. Ένα σαρκαστικό γέλιο έπνιξε τις σκέψεις μου. Ναι, ναι ξέχασα συγνώμη. Είσαι εσύ η αλάνθαστη και η πάντα, μα πάντα ειλικρινής. Να κάτι τέτοια λες και να σου εκείνο το γέλιο πάλι έρχεται στα χείλη μου.
Ξεχνάς, καλή μου. Ξεχνάς πως από την άλλη μεριά της τραμπάλας, κάθομαι εγώ. Οποιαδήποτε στιγμή το θελήσω θα μπορούσα με λίγες κουβέντες αληθινές να τινάξω την καλοβολεμένη ζωούλα σου στον αέρα. Αλλά δεν το έκανα και ούτε τώρα θα το κάνω, αρκεί να πάψεις πια αυτό το παιχνίδι της δημιουργίας εντυπώσεων.
Βλέπεις δεν έμαθα να πατάω επί πτωμάτων, ώστε να επιβιώσω σ’ αυτόν τον κόσμο. Έχω μια αρχή, θέλω τα βράδια να κοιμάμαι ήρεμη και με τη συνείδηση μου καθαρή. Αυτό μου έμαθαν αυτοί που με μεγάλωσαν, να προχωράω στη ζωή με αξιοπρέπεια.
Αξιοπρέπεια. Άραγε σου έμαθε κανείς την έννοια της λέξης αυτής; Ή μήπως πιστεύεις πως όλοι όσοι ζούμε στον κόσμο αυτό είμαστε όμοιοι σου; Έχω να σε πληροφορήσω ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με αξίες σε τούτο εδώ τον κόσμο… Ευγένεια, αγάπη, καλοσύνη και το υπέρτατο όλων αξιοπρέπεια! Λέξεις άγνωστες σε σένα που όλη σου η ζωή έχει στηριχθεί σ’ ένα ψέμα.
Μείνε εκεί που είσαι λοιπόν. Κρατήσου μακριά μου. Μην προκαλείς τις λέξεις που τόσο καιρό έχω φιμώσει, να γίνουν το ποτάμι που θα μας πνίξει. Συνέχισε τη ζωή σου, όπως ακριβώς την έχεις σχεδιάσει μέχρι τώρα. Μόνο κάνε μου τη χάρη. Μην προσπαθείς σε κάθε ευκαιρία να με τραβήξεις μαζί σου στο βούρκο. Αρνούμαι πεισματικά να με λερώσει η βρωμιά σου. Μόνος μου στόχος ένας. Να μείνω καθάρια μέχρι τέλους.
Ελισάβετ Ηλιούδη
Είμαι η Ελισάβετ, αν και κατά κύριο λόγο θα ακούσετε να με φωνάζουν Έλσα λατρεύω το όνομα μου ολόκληρο! Έχω σπουδάσει οικονομικά, μα οι λέξεις είναι για μένα τρόπος ζωής. Με βοηθάνε να εκφράσω όλα όσα υπάρχουν στο μυαλό μου, όσα συμβαίνουν σε μένα και στους γύρω μου! Μια λέξη, μια εικόνα, ένα τραγούδι και η ιστορία ξετυλίγεται. Γελάω και μιλάω δυνατά για άλλους καλό, για άλλους πάλι κακό. Απλά έχω μάθει να είμαι ο εαυτός μου και να ζω την κάθε στιγμή έντονα μιας και το μότο μου είναι ένα "δεύτερη ζωή δεν έχει" άρα οφείλουμε να ζήσουμε τα πάντα στο έπακρο.
Πάμε λοιπόν να ταξιδέψουμε μαζί στον κόσμο των λέξεων.
