13 Ιανουαρίου 2020
Share

Μάτια που δεν βλέπονται…

Post Views: 22

Όλα λοιπόν μοιάζουν ιδανικά!
Ήρθε επιτέλους εκείνη η ώρα που γνώρισες αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο. Λες και τον παρήγγειλες τελικά.
Συγκεντρώνει όλα όσα ήθελες, μα μειονεκτεί μόνο σε ένα: μένει σε άλλη πόλη, αρκετά χιλιόμετρα μακριά σου!

Τι κάνεις τώρα; συνεχίζεις με όποιο κόστος ή το αφήνεις για μια άλλη φορά; εδώ σε θέλω!
Μπορεί όλα να δείχνουν απλά και εσύ να σκέφτεσαι μόνο το πόσο ερωτευμένη /ος είσαι, παραβλέποντας όλα τα υπόλοιπα. Και τι ακριβώς είναι τα υπόλοιπα; Ας το δούμε παρακάτω.

Στις σχέσεις εξ αποστάσεως, μπορεί να αποφεύγεις την καθημερινή ρουτίνα, αλλά μπορείς χαλαρά να τσακωθείς σε ένα λεπτό γιατί δεν απάντησες την κλήση της / του. Έτσι καλλιεργείται μια διαφορετική μορφή ζήλειας, την οποία τις περισσότερες φορές, δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις.
Ωστόσο πολλοί επιλέγουν τη σχέση εξ αποστάσεως, για να απολαμβάνουν την ελευθερία που τους προσφέρει.
Η εμπιστοσύνη πάλι που πιθανόν να έχτιζες στην από κοντά επαφή, κρίνεται καθημερινά αφού ο άλλος μπορεί να υποθέτει όσα δεν μπορεί να επιβεβαιώσει.

Συνήθως τα χιλιόμετρα, δηλαδή το πόσο εύκολα μπορείς να δεις το σύντροφο σου αν η απόσταση δεν είναι μεγάλη, καθορίζει και τη διάρκεια της σχέσης μαζί με το πόσο έντονα συναισθήματα διατηρείς για το άλλο πρόσωπο. Μια δοκιμασμένη σχέση, μπορεί να διατηρηθεί με το πέρασμα του χρόνου αν ισχύουν τα παραπάνω.

Είναι πραγματικά υπέροχο συναίσθημα η αναμονή όταν ξέρεις πως θα δεις το σύντροφο σου μετά από καιρό και σχεδιάζεις με κάθε λεπτομέρεια το χρόνο που θα περάσετε μαζί.
Όταν φροντίζεις παραπάνω την εξωτερική σου εμφάνιση για να είσαι αρεστή / στος.
Όταν δεν σε νοιάζει αυτή η αίσθηση του ανεκπλήρωτου που καλείσαι να βιώσεις με την επιστροφή σου στον τόπο διαμονής σου.

Το μυστικό τελικά για τη διατήρηση μιας τέτοιας σχέσης, είναι μόνο η εμπιστοσύνη και η καλή επικοινωνία. Γιατί αυτή η καθημερινότητα που δεν μπορείς να μοιραστείς, μπορεί να διαλύσει τα πάντα και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που η σχέση παύει να υπάρχει.

Μπορεί ο σοφός λαός μας να λέει πως: «μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται», από την άλλη όμως λένε πως τα χιλιόμετρα δεν αποτελούν τροχοπέδη για εκείνους που θέλουν να είναι μαζί. Γιατί μπορεί τυπικά να είσαι σε σχέση με κάποιον που μένετε στην ίδια πόλη, αλλά ουσιαστικά να μην έχετε κανένα σημείο επαφής.

Γιατί όπως συμπληρώνουν κάποιοι άλλοι, από καταβολής κόσμου, τους ανθρώπους ένωναν γραμμές! Αλλά αν αξίζει τον κόπο, δε σε ενδιαφέρει αν αυτές οι γραμμές είναι φανταστικές η πραγματικές. Μετράει μόνο το θέλω σου και πόσο ισχυρό είναι.

Όπως σε κάθε ανθρώπινη σχέση, δεν υπάρχουν επιτυχημένες συνταγές διατήρησης αυτής. Ίσως όμως υπάρχουν κάποιες μικρές λεπτομέρειες που την ενδυναμώνουν.

Ποιες είναι αυτές;

Βρείτε και άλλους τρόπους επικοινωνίας, εκτός από την τηλεφωνική επαφή. Για παράδειγμα, στείλτε της / του κάτι σε ένα απλό φάκελο όπως κάτι προσωπικό σας, μία σοκολάτα ή εισιτήρια από μία παράσταση που ξέρετε πως θα ήθελε να δει!

Μοιραστείτε την απόσταση. Όλοι ξέρουμε πως εκτός των άλλων, το κόστος μετακίνησης μπορεί πολλές φορές να είναι δαπανηρό και ως εκ τούτου απαγορευτικό, ειδικά στις μέρες μας.

Μην είστε καχύποπτοι με τα πάντα και ούτε να αποκρύπτετε τις τυχόν επαφές και εξόδους σας για μην παρεξηγηθεί, ζηλέψει ή στεναχωρηθεί.

Μην αναφέρετε ότι είστε καλά ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Τσακωθείτε άφοβα όταν απαιτείται, χωρίς να σκέφτεστε πως είναι ο μόνος καυγάς που δεν μπορεί να λυθεί σε σεξ!

Σταματήστε λοιπόν να μετράτε χιλιόμετρα και μετρήστε στιγμές. Στιγμές που μπορεί να μην ζούσατε σε διαφορετική περίπτωση, στιγμές ικανές να διατηρήσουν ζωντανή τη φλόγα μέχρι την επόμενη από κοντά επαφή. Οι σχέσεις από απόσταση, επειδή ακριβώς χτίζονται πάνω στην ειλικρίνεια κατά κύριο λόγο, μπορεί να είναι και πιο αληθινές.

Πες καλησπέρα

Όταν κλείσεις την πόρτα
και ανάψεις τα φώτα
πες καλησπέρα στην ερημιά σου
χαμογέλασε στη φωτογραφία μου
άνοιξε τα παράθυρα
δυνάμωσε τη μουσική.
Δεν είσαι μόνος σου
μαζί σου είναι η σκέψη μου.

«Η νύχτα στα μάτια των δειλών»

Post Views: 22

About Μαρία Βουζουνεράκη

Αγαπάω τους ανθρώπους, όσο και τις λέξεις μου.
Τα μουτζουρωμένα και τσαλακωμένα χαρτιά, μοιάζουν με μια συννεφιασμένη ημέρα που περιμένει τον ήλιο να κάνει πρεμιέρα.
Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να ονειρεύεται και να ελπίζει.
Κάθε τι που ανασαίνει, είναι η δική μου έμπνευση.
Και είναι τόσο όμορφοι οι άνθρωποι, όταν γίνονται λέξεις στα μουτζουρωμένα σου χαρτιά!

Μπορεί επίσης να σας αρέσει