Κόσμοι διαφορετικοί
Αργά ή γρήγορα θα αλλάξω.
Στο δικό μου ουρανό δε χωρούν μαύρα και γκρι χρώματα.
Δε χωρούν σύννεφα και μουντάδα.
Ο δικός μου ουρανός είναι αισιόδοξος.
Ο δικός μου ήλιος κάθε μέρα ανατέλλει παρέα με την ελπίδα και την αισιοδοξία.
Δε χρειάζομαι κατεύθυνση από κανένα για τον τρόπο που θα ζω και τις πράξεις μου.
Δεν παίρνω μαθήματα ηθικής από ανθρώπους που είναι βουτηγμένοι στο ψέμα και την ανηθικότητα.
Δεν καταδέχομαι καν να τους ρίξω ούτε μισή ματιά.
Νομίζω ότι σπαταλάω το χρόνο μου μαζί τους.
Αδιαφορώ και απαξιώ.
Όλοι αυτοί οι σπουδαία ανίκανοι άνθρωποι κάνουν ζωές φαντασμαγορικά αστείες και βαρετές.
Εγώ καιρό τώρα έχω μάθει να φιλιώνω με όλους εκτός από τους φανταχτερούς.
Πήρα απόσταση ασφαλείας από όλους αυτούς με το παρηκμασμένο φως της ψυχής τους.
Προσπέρασα τους αδιάφορους που μεταλλάσσονται ανάλογα με την κατάσταση.
Τα βήματά τους σε σχέση με τα δικά μου είναι βαριά και κουβαλούν πόνο άλλων πάνω.
Αυτά τα αποδυναμωμένα είδωλα που συχνά πυκνά κάνουν ζωές φανταχτερά αδιάφορες, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μου κάνουν μαθήματα ηθικής.
Η διαφορά μας είναι φανερή και τεράστια.
Εμένα μου αρέσουν οι φιλήσυχοι άνθρωποι.
Αυτοί που έχουν δεν έχουν θα απλώσουν το χέρι και θα δώσουν βοήθεια σε όποιον το έχει ανάγκη.
Αγαπάω όλους αυτούς που μέσα από λύπες και καημούς έχτισαν το δικό τους κόσμο που περιβάλλεται από αγάπη.
Αγαπώ τους πονεμένους, που η ζωή τους έριξε σε απύθμενα βάθη, μα αυτοί κατάφεραν και ανέβηκαν στην επιφάνεια της θάλασσας με πολύ κόπο και δυσκολία.
Από αυτούς δέχομαι τα πάντα.
Κουβέντες, συμβουλές, υποδείξεις.
Έχουν παλέψει με τα εσωτερικά τους θεριά για να φτάσουν έως εδώ.
Είναι άξιοι σεβασμού.
Μαρύσα Παππά