Τίποτα δε μας ανήκει
Μας μένει η στιγμή που ζήσαμε και αυτή αλλοιώνεται με το πέρασμα του χρόνου και στο τέλος χάνεται. Το μόνο που έχουμε είναι το τώρα, είτε μας αρέσει, είτε όχι. Προσπαθούμε απεγνωσμένα να διατηρήσουμε το παρελθόν ζωντανό και να δημιουργήσουμε με σιγουριά το μέλλον, ξεχνώντας να ζήσουμε στο παρόν. Είναι αδύνατον.
Το ένα έχει πεθάνει και το άλλο δεν έχει γεννηθεί καν. Σαφώς και θα κρατήσουμε τα μαθήματα του παρελθόντος και σαφώς θα κάνουμε ένα σχεδιάγραμμα για το μέλλον. Όμως δεν υπάρχει λόγος να ζούμε στο πριν και στο μετά. Ίσως όταν συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα δε μας ανήκει, τότε να νιώσουμε και να γίνουμε πραγματικά ελεύθεροι.