Να σου πω ένα μυστικό;
Σ’ ερωτεύθηκα από την πρώτη στιγμή. Την ώρα που σήκωσες το βλέμμα σου και εξερεύνησες τα μάτια μου. Εκεί ήταν που ένιωσα να μου κόβονται τα πόδια. Εκεί μου κόπηκε η ανάσα. Ήξερα από τότε πως θα χαράξουμε μαζί μια πορεία. Πες με τρελή, μα ήμουν σίγουρη πως ήσουν ο ένας και ο μοναδικός. Το συμπλήρωμά μου. Πώς αλλιώς να στο πω; Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Όταν με πλησίασες και μου συστήθηκες, αν θυμάμαι καλά άργησα να σου πω το όνομα μου.
-Ελένη, ναι Ελένη με λένε. Χάρηκα.
Αυτή ήταν η ανόητη απάντηση μου. Ξέχασα ακόμη και το όνομά μου. Μου χαμογέλασες και όλη η πλάση έλαμψε.
Δέκα χρόνια αργότερα.
Να σου πω ένα μυστικό; Σ’ αγαπώ! Όσο δεν αγάπησα κανέναν άλλον. Πάνω κι από τη ζωή μου. Δεν μπορώ να διανοηθώ ένα αύριο δίχως εσένα δίπλα μου. Είδες; Τα καταφέραμε. Μαζί προχωρήσαμε. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Ενωμένοι κόβαμε όλα τα αγκάθια που βρίσκαμε στο διάβα μας. Απίστευτο μου φαίνεται. Στην περίπτωση μας, ο έρωτας με την πρώτη ματιά ήταν αληθινός. Σε κοιτάω που κοιμάσαι και θέλω τόσο πολύ να σ’ αγκαλιάσω. Να σε φιλήσω. Μα είσαι κουρασμένος πια. Αυξήθηκαν οι ώρες εργασίας σου. Περιμένω πώς και πώς την άδεια σου. Να φύγουμε διακοπές. Ναι, ήδη ξέρω πού θα πάμε. Τα έχω όλα οργανώσει στο μυαλό μου.
Πέντε χρόνια αργότερα.
Να σου πω ένα μυστικό; Σε χάνω! Το διαισθάνομαι. Το βλέπω. Όλο με αποφεύγεις. Βρίσκεις δικαιολογίες και εξαφανίζεσαι. Πλέον αργείς να επιστρέψεις στο σπίτι. Το αφεντικό σου, τάχα ζητάει περισσότερη εργασία. Τα βράδια λόγω κούρασης χάνεσαι νωρίς στην κρεβατοκάμαρα μας. Πάντα με το κινητό στα χέρια. Δε μ’ αφήνεις να το ακουμπήσω. Σε χτυπάει ρεύμα κάθε φορά που καλεί. Σε βλέπω, σε παρακολουθώ αθόρυβα. Οι κινήσεις σου είναι πιο νευρικές. Τα παθιασμένα μας φιλιά, πέταξαν σε άλλα μέρη. Ένα πεταχτό φιλί για καλημέρα και πολύ μου είναι νιώθω. Η ερωτική μας ζωή τελείωσε εδώ και μήνες. Όλο δεν έχεις όρεξη. Είσαι κουρασμένος. Βλέπω το τέλος μας να πλησιάζει.
Δύο χρόνια αργότερα.
Να σου πω ένα μυστικό; Μου λείπεις. Αν και με πλήγωσες, ακόμη νιώθω η ανόητη αγάπη για σένα. Δε θα ήθελα να ήμουν ξανά μαζί σου. Απλά δεν μπορώ να ελέγξω την καρδιά μου. Όσο και αν μου την πόνεσες, εκείνη παραμένει πιστή σε σένα. Μαθαίνω πως περνάς καλά. Είσαι ευτυχισμένος. Έτσι να είσαι εύχομαι. Εγώ θα βρω την άκρη μου. Το πιστεύω.
Ένα χρόνο αργότερα.
Να σου πω ένα μυστικό; Ερωτεύθηκα ξανά. Αυτή τη φορά έγινε σιγά σιγά. Ήμουν καχύποπτη στην αρχή. Φοβόμουν να εμπιστευτώ και να αφεθώ. Μα με κέρδισε με την ευγενή συμπεριφορά του. Είναι υπέροχος. Δεν κάνω πια σχέδια για το μέλλον. Όπου μας πάει. Κάνε μου μόνο μια χάρη, σταμάτα να με ενοχλείς. Δεν πρόκειται να σου δώσω δεύτερη ευκαιρία. Δε μ’ ενδιαφέρει αν χώρισες με τη συνάδελφό σου. Καρφί δε μου καίγεται. Είμαι καλά πλέον. Και εσύ είσαι ένα αγκάθι τώρα πια.
Άσε με να είμαι ευτυχισμένη. Μη μου χαλάς το όνειρο. Και πόσο το θέλω να είμαι κομμάτι σε μια ήρεμη σχέση, δεν το φαντάζεσαι! Φύγε, να χαρείς. Είμαι καλά, δίχως εσένα. Καλύτερα από ποτέ.
Εύη Π. Γουργιώτη
Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι' αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.
