Εσύ που λες ότι αγαπάς και τρως κομματάκι – κομματάκι την ψυχή της γυναίκας σου κάθε μέρα με τη λεκτική σου βία.
Εσύ που έχεις τον άντρα σου κορώνα στο κεφάλι σου αλλά τον σκοτώνεις λίγο – λίγο με την τοξικότητά σου.
Εσύ που λες λατρεύεις το παιδί σου και το χτυπάς για να το «συνετίσεις».
Εσύ που συμπαθείς τα ζωάκια αλλά με την πρώτη ευκαιρία τα κλωτσάς στο δρόμο.
Που λες λυπάσαι τον φτωχό και τον περιφρονείς.
Που υποστηρίζεις ότι είμαστε όλοι ίσοι αλλά συμπεριφέρεσαι ως ανώτερο ον.
Που δηλώνεις φίλος και φθονείς, που δεν υπολογίζεις την ψυχή του άλλου και τη ρημάζεις.
Εσύ, σκέφτηκες ποτέ ότι είσαι τύραννος;
Δεν είναι έτσι η αγάπη. Έτσι είναι η κόλαση. Σκέψου το.
Εύα Κοτσίκου
Post Views:3
About Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
Post Views: 3 Χαίρετε. Για να μην κοροϊδευόμαστε, κανείς δε χαίρεται αυτές τις ημέρες και είναι λογικό. Είναι ανθρώπινο και το αντίθετο θα με φόβιζε...