Ονειρεύομαι

Ονειρεύομαι απλά, καθημερινά πράγματα.

Μόνο απλά.

Κι όσο μεγαλώνω, τόσο απλότερα τα θέλω.

Μια ζωή απλή.

Ένα σπίτι, γεμάτο αγκαλιές, που να λέμε κάθε μέρα: “Να, ο στόχος επετεύχθη!”

Να, η φυσική μας θέση, αυτές οι αγκαλιές.

Ένα ζεστό κόσμο, μέσα μας και έξω μας.

Μικρούλες στιγμές που να τις αγκαλιάζω και μεμιάς να γίνονται μεγάλες.

Ονειρεύομαι, ήσυχες μέρες, δίχως εντάσεις.

Ήρεμα, ήσυχα βράδια, δίχως τα φαντάσματα του παρελθόντος.

Να χαϊδέψω λίγο μητρικά την ψυχή μου, να πάψω να είμαι αυστηρός κριτής των έξω και των έσω μου.

Ονειρεύομαι να σιγήσω τα λόγια που είπα κι όσα δεν είπα, τότε που έπρεπε.

Ζωή σαν χάδι, πια.

Ζωή με το κομμάτι, όχι πια!

Όλα σαν χάδι και σαν νανούρισμα.

Αγκαλιάζοντας το Φως. Κι όλα στο Φως μετά!

Κι ύστερα, όλα θα γίνουν αλλιώς.

Eύη Μαυρογιάννη