Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης

Πίνω τον καφέ μου και μου αφήνει μια έντονη πικρίλα στον ουρανίσκο. «Πω ρε φίλε, γιατί δεν βάζω λίγη ζάχαρη;», μονολογώ και ξεκινώ να γράφω...

Έκλεισα το στόμα σου, για να μη χαλάσεις τη στιγμή μας, το φιλί μας. Το τράβηξες σιγά σιγά προς τα κάτω κι άρχισες να μου...

Με κάλεσες ένα βράδυ. «Έλα, πού είσαι;» με ρώτησες. Μακριά σου ήθελα να βροντοφωνάξω αλλά με χτύπησε η λογική και ο εγωισμός και σου είπα:...

Έτρεχα να προλάβω το λεωφορείο. Τσιμισκή με Δημητρίου Γούναρη πέφτω πάνω σου ξανά. Σου μίλησα τυπικά. Είχα να προλάβω το λεωφορείο. Ήθελα να σου μιλήσω...

Έχουμε τον δικό μας νόμο μωρό μου  για να κάνουμε έρωτα. Τον νόμο των ματιών Με το πρώτο βλέμμα, με το δεύτερο, μέχρι το τελευταίο....

Kι όταν γράφω για έρωτες, γράφω για έρωτες άφυλους. Τα κορμιά έρχονται κοντά, οι αισθήσεις αμβλύνονται. Η αίσθηση της αφής σε ανατριχιάζει. Τρέμει ο άνθρωπός...

Αχ, αυτά τα συγκαταβατικά βλέμματα δεν τα μπορώ ρε φίλε.Ναι, εκείνα που συνοδεύονται από ένα«Σε αγαπώ» και «Να προσέχεις».   Και στην τελική αν θέλω...

Θες να σου μιλήσω για έρωτα; Θες μια σύντομη ιστορία δυο ερωτευμένων, δύο εραστών;      Ο έρωτας είναι ύπουλος, παραμονεύει τα βράδια και διαλέγει...

Ήθελα να ήσουν ο άνθρωπος που θα ξυπνώ και θα κοιτώ τα κρύα πρωινά, θα χουχουλιάζαμε κάτω από το πάπλωμα κάνοντας έρωτα ή ανήθικο σεξ. ...

Σχέσεις εκτός διαδικτύου σπανίζουν. Γίναμε η γενιά που περιμένουμε το like, την καρδούλα, το μήνυμα μετά την αποδοχή/προσθήκη ενός φίλου. Η τεχνολογία μας έκανε απάνθρωπους. ...

Το τραπέζι άδειο δίχως εσένα. Κάθομαι και τρώω μόνος. Ακούω τον ήχο του πιρουνιού στο πιάτο κι αυτός ο ήχος διασπάει τις  σκέψεις μου. Τελείωσα...

Πενθώ την χαμένη ανθρωπιά. Άντρες δίχως έννοια θηλυκού μέσα τους. Γυναίκες δίχως λίγο άνδρα στην ψυχή τους. Τα φορεμένα πρότυπα, κατέκλυσαν το «είναι» μας. Σαν...

Σε μια σου αναπνοή, κρύβεται ολόκληρη η ζωή. Κι όμως δεν έμαθα να αναπνέω, δεν έμαθα να ζω. Κοιτάω το κενό, δίχως σκέψεις. Σκέφτομαι μόνο...

Αρθογραφώ σε ένα πι-σι (pc) που είναι έτοιμο να σπάσει… τώρα αν σπάσει γιατί γράφω γράφω και σταματημό δεν έχω ή θα το σπάσω εγώ...

«Πονάω», θα μου πεις και θα τρέξω να σε αγκαλιάσω. Θα παρατήσω δουλειές, ταξίδια,  σχέσεις, φίλους, καφέδες, σκέψεις και θα έρθω να σε σφίξω τόσο...

Σε γραμμές ελεύθερες, άτακτες, μοναχικές γράψαμε για έρωτες. Έρωτες που κράτησαν είτε πολύ είτε λίγο.  Ή που δεν ολοκληρώθηκαν. Μιλήσαμε για σχέσεις, για ανθρώπους, για...

To τέλος του χρόνου με βρήκε μακριά σου. Ας μη γελιόμαστε όμως, η απόσταση υπήρξε από το πρώτο βλέμμα. Ναι, εκείνο το βλέμμα που δεν...