Το παραμύθι της δεύτερης ευκαιρίας

Ακραία; Παράξενη; Ίσως ναι στα περισσότερα πράγματα στην ζωή μου! Δεν αλλάζω μυαλά εύκολα. Λάθος μου μπορεί να πεις. Μα αυτή είμαι και ευτυχώς δεν μπορώ να αλλάξω. Μου αρέσει να ζω στα όρια, να αρπάζω την ευκαιρία για το άπιαστο. Εκείνο που τα χέρια μου ακόμα δεν έχουν αγγίξει. Αυτό το καινούριο, εκείνο που φαντάζει ακατόρθωτο. Κι αν δεν το καταφέρω; Δεν πειράζει, αρκεί που τόλμησα να το ονειρευτώ.

Όνειρα ναι από εκείνα, που θα δημιουργήσουν τα πιο όμορφα παραμύθια αρχικά στο μυαλό μου, με την ευχή να γίνουν πραγματικότητα. Από παιδί πίστευα σε εκείνα με το όμορφο τέλος, με μάγευαν. Ξέρεις εκεί που ο πρίγκιπας με το λευκό του άλογο, έρχεται, παίρνει μαζί του το κορίτσι που επιθυμεί και ξεκινούν το ταξίδι της αγάπης τους. Όμορφο και μην γελάσεις ακόμα σε αυτό πιστεύω! Τον περιμένω τον πρίγκιπα μου και κάτι μου λέει ότι θα έρθει. Όμως με έναν όρο δικό μου για τον εαυτό μου.

Δεν θέλω εκείνον που θα έρθει από το παρελθόν μου, που πέρασε από μένα, έφυγε μετά και επειδή συνάντησε την κακιά μάγισσα στην συνέχεια, ξαναγύρισε σε μένα. Τι να τον κάνω αυτόν μάτια μου; Tι να τον κάνεις κι εσύ που διαβάζεις αυτήν την στιγμή αυτό το κείμενο; Άλλαξε εκείνος από αυτός που ήταν όταν σε προσπέρασε; Άλλαξες μήπως εσύ σαν άνθρωπος; Όχι, δεν γίνεται! Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι και δεν υπάρχει και νόημα στο να προσπαθήσεις να τους αλλάξεις!

Αργά ή γρήγορα, όλα πάλι στον ίδιο δρόμο θα καταλήξουν. Μα μην βιαστείς να με χαρακτηρίσεις σκληρή. Μάτωσα πολλές φορές, ελπίζοντας πως ο ιππότης μου θα έχει μεταλλαχτεί από αυτόν που ήταν όταν χωριστήκαμε. Αλλά ήταν οφθαλμαπάτη. Έτσι περπατώ τον δρόμο μου και ξέρω πως εκείνος θα έρθει να φτιάξουμε το παραμύθι μας μαζί. Αυτός που δεν θα με έχει ραγίσει για να με ξανακολλήσει, μέσα στις επιστροφές του.

Χριστίνα Ρογκάκου

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *