Ο δρόμος ανοίγει όταν πάψεις να ελπίζεις
Στην ζωή συμβαίνουν πολλά και κυρίως άσχημα πράγματα ,που ο πόνος και ο χρόνος που χρειαζόμαστε για να τα ξεπεράσουμε είναι αρκετά επίπονος.
Μπορεί η διάρκεια του προβλήματος να είναι μικρή, μα σε εμάς φαίνεται αιώνας! Σε αντίθεση με τις όμορφες στιγμές, που συνήθως κρατάνε λίγο ή τουλάχιστον έτσι νιώθουμε. Όταν αισθανθείς σε μια σχέση να φοράει την ημερομηνία λήξης , μη προσπαθείς να της δώσεις παράταση, γιατί μπορεί τώρα να το τρενάρεις, αύριο όμως πάλι στο ίδιο σημείο θα βρίσκεσαι, και το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να πονάς, και να αναλώνεις την δική σου καρδούλα.
Σήμερα κάτι μπορεί να κατάφερες αύριο όμως θα καταλάβεις ότι όταν μια καρδιά πάψει να χτυπάει δεν μπορείς να την επαναφέρεις, ούτε με ηλεκτροσόκ. Το μόνο που μπορείς να έχεις δίπλα σου, είναι ένα άψυχο κορμί και μια ματωμένη καρδιά που υποφέρει και αυτή, αλλά και συ.
Κι όταν θα καταλάβεις, και θα πιστέψεις ότι δεν χρειάζεται να αναλώνεσαι και να προσπαθείς για κάτι που τελικά ούτε η δική σου ή καρδιά ανήκε σ’ αυτό το μονοπάτι, τότε θα καταλάβεις ότι άξιζες πολλά περισσότερα απ’ αυτά που πίστεψες για τον εαυτό σου.
Καθώς έχουμε το κακό συνήθειο να πείθουμε το μυαλό και την καρδιά μας πως ανήκουμε σε κάποιον ή σε κάποια. Όταν οι δυνάμεις σου θα σε εγκαταλείψουν, όταν νιώσεις ότι έχασες τα πάντα και ότι η ζωή δεν έχει κανένα νόημα είτε οι υποχρεώσεις, και τα προβλήματα, είτε έχεις παιδιά,είτε έχει περάσει η ηλικία σου, τότε θα σου χτυπήσει την πόρτα το πιο όμορφο και γλυκό συναίσθημα. Αυτό μπορεί στην αρχή να είναι μια έλξη, μα στην πορεία θα είναι ο πιο δυνατός και γλυκός έρωτας, γιατί ο θεός πότε και κανένα δεν τον άφησε μόνο του. Για όλους έχει τον φύλακα άγγελό του σε μορφή ανθρώπου.
Οι ομορφότεροι έρωτες έρχονται και στις ομορφότερες ηλικίες, δηλαδή στις ώριμες όταν που η ζωή σου έχει περάσει από Χίλια κύματα! Γι αυτό δεν έχεις παρά να αποδεχτείς τον πόνο σήμερα και να καλωσορίσεις την ευτυχία που κανέναν δεν αφήνει στο πέρασμα της.
Κωνσταντίνα Εσκιτζή