Με το “πολύ” νιώθω ζωντανή!
Δεν θέλω το λίγο σου, ρε..
Όλα τα θέλω!
Όλα !
Μαζί σου θέλω να περπατήσω στη βροχή.
Μαζί σου να παίξω ανέμελα και να βουλιάξω στο χιόνι.
Στην αγκαλιά σου να χάνομαι, όταν φοβάμαι.
Να κρατάς το χέρι μου σφιχτά, καθώς διαβαίνουμε τους επικίνδυνους δρόμους της ζωής.
Τηλέφωνα να με παίρνεις,
να μου θυμιζεις με κάθε τρόπο πόσο πολύτιμη είμαι για σένα, πως δε με ξεχνάς, πως με σκέφτεσαι συνέχεια.
Να μου λες πως μ’ αγαπάς
κι ας το ξέρω.
Κι ας φαντάζει κουβέντα περιττή..
Να είσαι δίπλα μου, ρε γαμότο!
Και με το σώμα και με την ψυχή!
Παντού και πάντα..
Μ’ ακούς;
Παντού και πάντα!
Ναι..
Μ’ αρέσουν οι κτητικές αντωνυμίες.
Και στο κλάσμα, θέλω ίδιο τον αριθμητή με τον παρονομαστή!
Και στην απλή χειραψία μ’ έναν άγνωστο, εγώ το χέρι το σφίγγω δυνατά!
Με το “πολύ” νιώθω ζωντανή.
Το “λίγο” στο χαρίζω, μη σου λείψει.
Μιας και εμένα στο τίποτα μου δείχνει!
Κατερίνα Πανταλέων
Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..
