Όταν σε συναντήσω ξανά..

Σε σκέφτηκα πάλι σήμερα. Δεν το ήθελα αλλά να βλέπεις τυχαία στο δρόμο είδα κάποιον που σου έμοιαζε τόσο πολύ. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα καταλάβει πως υποσυνείδητα σε κουβαλάω μέσα μου ακόμα. Κι ας έχουν περάσει 3 χρόνια από την τελευταία φορά.          

Μια στιγμή λάθους εντύπωσης και μόλις κατάλαβα πως τελικά θέλει μεγάλη δύναμη να συγχωρείς και να λες πως δεν πειράζει. Έχω καλή καρδιά και ψυχή που δικαιολογεί, συγχωρεί για να μπορώ να πορεύομαι ήρεμα στην καθημερινότητα μου, μα εσύ.. Εσύ.                

Μια πίεση στο κεφάλι ένιωσα και μια επιθυμία να πάω και να αστράψω σφαλιάρα στον άσχετο άνθρωπο. Ευτυχώς που συνήλθα γρήγορα και δεν είχαμε παρατράγουδα.                                                           

Λένε πως ο χρόνος είναι γιατρός και όλα περνούν. Λένε πως κάποιος μένει μέσα μας για όσο τον κρατάμε. Πως όλες οι σχέσεις είναι μια διδαχή και πως πρέπει να κρατάμε τα καλά. Οκ το πέρασα το μήνυμα κοινωνικής αλληλεγγύης, μπορώ τώρα να κατέβω επίπεδο και να το φτάσω δάπεδο νομίζω.       

Ο χρόνος μπορεί να περνάει, αλλά το μυαλό δεν ξεχνάει την προδοσία. Ναι μέσα μου σε κουβαλάω, όχι με αγάπη όμως πια. Στανταράκι και όβερ άμα σε συναντήσω θα γίνει ο χαμουλης.                                        

Ποιος αντέχει να ξέρει πως τόσο καιρό ζούσε με έναν ψεύτη; Ποιος συγχωρεί εκείνον που ποτέ δεν ήθελε να δει με πόση αγάπη κάποιος τον αντιμετώπιζε; Ποιος είναι τόσο υπεράνω πια που μπορεί να δεχτεί μια συνεχόμενη υποτίμηση που ουσιαστικά ήταν μόνο για να μπορέσει να φύγει ο άλλος, μη μπορώντας να πει αλήθειες;                             

 Πόσο καιρό μου πήρε να ξέρες για να μπορέσω να βγάλω τις προσβλητικές λέξεις για την εμφάνιση μου, γιατί έτσι ξαφνικά δεν ήμουν πια το ιδεατό. Ήθελες να φύγεις και δύναμη δεν είχες. Δύναμη να σταθείς στο ύψος της φύσης σου και να δώσεις ένα αξιοπρεπές τέλος.                                        

Θα ήθελα να ήσουν εσύ σήμερα αυτός που νόμιζα ότι ήσουν. Όχι δεν σου αξίζει η αξιοπρέπεια μου .Γιατί δεν ξέρεις να εκτιμάς και να την ξεχωρίσεις. Στο επίπεδο σου θα έπεφτα. Και θα το ευχαριστιόμουν κιόλας.           

Ποιος ξέρει .Μικρός ο κόσμος. Γη και γυρίζει.                 

Τουλάχιστον σήμερα πείστηκα για ποιο λόγο έχεις κατοικοεδρεύσει στη σκέψη μου..                                       Περιμένω..

Ιωάννα Νικολαντωνάκη