Το να είσαι μοναδικός έχει τίμημα
Και ναι! Έρχονται και κάποιες ημέρες, που νιώθεις «διαφορετικός». Έρχονται μέρες που μετριούνται σε στιγμές «διαφορετικότητας». Βρίσκεσαι σε παρέες που όλοι γελούν, μιλάνε δυνατά, διασκεδάζουν αλλά εσύ εκεί «διαφορετικός». Ίσως πιο εύθραυστος, ίσως πιο ευάλωτος, ίσως πιο διάφανος. Δεν μπορείς να αντέξεις τους άλλους γιατί ναι, γιατί νιώθεις πολύ «διαφορετικός». Δεν αντέχεις την φασαρία, τις άσκοπες χωρίς νόημα και ουσία συζητήσεις. Και ναι, επιλέγεις να είσαι μοναχικός. Μέσα σε μιλιούνια ατόμων γίνεσαι μία μοναχική μονάδα. Και η ψυχή τόσο μα τόσο καθαρή! Μείνε εκεί! Μην αλλάξεις! Αγκάλιασε την ευθραυστότητα σου, περπάτησε δίπλα στην ευαλωτότητα σου, γίνε ο καλύτερος φίλος της καθαρότητας σου. Και ακόμη και τις μέρες που δεν βρίσκεις ούτε έναν άνθρωπο να σε συντροφέψει όπως εσύ θα το ήθελες ή μάλλον καλύτερα όπως θα το χαιρόσουν, θαύμασε την μοναδικότητά σου. Το να μην συμβιβάζεσαι, να μην προδίδεις τις αξίες σου έχει τίμημα. Όμως η μοναδικότητα σου τότε είναι που λάμπει σαν το φεγγάρι. Ταπεινή κι όμως φωτοδότρα και καθοδηγητική.
Ζωή Δελιακίδου
Είμαι η Ζωή Δελιακίδου. Είμαι ψυχολόγος απόφοιτος του ΑΠΘ. Αγαπώ τα ζωάκια, τα ταξίδια και το ποδήλατο μου. Ζω και δραστηριοποιούμαι στην Θεσσαλονίκη. Γράφω γιατί είναι θεραπευτικό και γιατί θέλω να επικοινωνώ τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.
