Δεν πουλάω την ψυχή μου

Ποτέ μου δεν έψαχνα ανθρώπους.

Πάντα με προλάβαιναν αυτοί .

Έρχονταν εκείνοι σε μένα.

Κρυμμένοι όλοι πίσω από μια οθόνη, ένα κινητό, έναν υπολογιστή.

Με τα ακροδάχτυλα τους πληκτρολογούσαν λέξεις .

Αυτοί όλοι οι άνθρωποι, πίσω από κάτι πληκτρολόγια.

Που κάθε πρωί σου λένε Καλημέρα.

Που σου στέλνουν την αγάπη τους, χωρίς να τους γνωρίζεις καν .

Που σου ανοίγουν την ψυχή τους, και θες να τους πάρεις αγκαλιά . Να τους δώσεις οση αγαπη έχεις .

Γιατί είναι αυτοί οι άνθρωποι που ενώ δεν σε ξέρουν σε αγαπάνε.

Ναι ! Σε αγαπάνε .

Που ποτέ δεν ζητάνε αντάλλαγμα.

Υπάρχει αντάλλαγμα στην ΑΓΑΠΗ;

ΟΧΙ.

Ένα χάδι στην καρδιά, στην ψυχή, μια καλή κουβέντα. Αυτό θέλουν.

Κι αν μπορείς να απαλυνεις τον πόνο τους , το κάνεις.

Γιατί;

Γιατί απλά τους ένιωσες. Σε ένιωσαν.

Γιατί βρήκαν μιαν αληθινή ανθρώπινη ψυχή να τους αγκαλιάσει.

Έστω και από μακριά .

Είναι και αυτοί οι άνθρωποι……

Που νιώθουν, λυπούνται, αγαπάνε, πονάνε.

Άνθρωποι με ψυχή.

Που δεν την πουλάνε .

Γιατί;

Γιατί δεν πουλιέται

Δεν αγοράζεται.

Δεν ανταλλάσσεται με τίποτα.

Απλά!! Χαρίζεται.

Ένας τέτοιος άνθρωπος είμαι κι εγώ .

Που την ψυχή μου δεν την πουλάω.

Απλά! Σας την χαρίζω!!!!!

Χωρίς αντάλλαγμα.

Σωτηρούλα Τζιαμπούρη