Θυμήσου…
Με τα μάτια κλειστά, αγκαλιά σε μιαν άβυσσο… Σώματα απόκληρα, διχασμένα, αμαρτωλά και καταπονημένα πάλλονται, έρπουν και ψηλαφούν, ψάχνοντας το χαμένο παράδεισο. Νιώσε με… λιώσε...
Με τα μάτια κλειστά, αγκαλιά σε μιαν άβυσσο… Σώματα απόκληρα, διχασμένα, αμαρτωλά και καταπονημένα πάλλονται, έρπουν και ψηλαφούν, ψάχνοντας το χαμένο παράδεισο. Νιώσε με… λιώσε...
Και κάπως έτσι εκκινεί ο αγώνας. Δυο άνθρωποι ξένοι μέχρι χθες, μαγεύονται από το ειδυλλιακό τοπίο μιας ακρογιαλιάς, χαμογελαστοί και γεμάτοι όρεξη ξεκινούν το ταξίδι...
Ο Πυγμαλίων, ένας γλύπτης της αρχαίας εποχής, λάτρης της τέχνης και οδηγούμενος για την δημιουργία του ιδανικού δρούσε. Η επιθυμία όμως που του γεννήθηκε για...
Ή αλλιώς «τα στερνά τιμούν τα πρώτα «. Ή όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται»...
Εγώ όταν αγαπάω.. Ξεχνάω τον εαυτό μου μέσα στον άλλον. Στην πραγματικότητα δεν έχω εαυτό. Είμαι ο άλλος. Σκορπίζομαι όσα περισσότερα κομμάτια γίνεται...