Monthly Archives: Μάρτιος 2018

Κάπου διάβασα, ότι ο καθένας από εμάς, είναι μια αντανάκλαση της σχέσης που έχει με τον εαυτό του και φέρεται ανάλογα. Για έναν άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του λοιπόν, το γεγονός ότι μπορεί να πληγώθηκε και ν’ απογοητεύτηκε, δε θα έπρεπε σε καμία περίπτωση, να είναι το άλλοθι που […]

Ποτέ μου δεν έψαχνα ανθρώπους. Πάντα με προλάβαιναν αυτοί . Έρχονταν εκείνοι σε μένα.   Κρυμμένοι όλοι πίσω από μια οθόνη, ένα κινητό, έναν υπολογιστή. Με τα ακροδάχτυλα τους πληκτρολογούσαν λέξεις . Αυτοί όλοι οι άνθρωποι, πίσω από κάτι πληκτρολόγια. Που κάθε πρωί σου λένε Καλημέρα. Που σου στέλνουν την […]

Ξέρεις δε με πείραξε που τελείωσε. Έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Έχουν πάντα αρχή, μέση και τέλος, σαν τα βιβλία που διάβαζα τα βράδια, πριν πέσω στην αγκαλιά σου για ύπνο. Δε με πείραξε καν που δεν ένιωσες όσα ήθελα να νιώσεις ή καλύτερα που δεν ένιωσες όσα εγώ, γιατί […]

Ο καθένας από μας κουβαλά τον τόπο του είτε το θέλει είτε όχι. Είναι οι μνήμες, τα παιδικά του όνειρα και τα μαθήματα ζωής που τον συνοδεύουν. Όποτε γυρνώ στη δικιά μου πόλη σε τρία μέρη στρέφω το βλέμμα μου. Την πατρώα γη, τις παιδικές μου γειτονιές και το κάστρο. […]

      Ημέρα Μαρτιάτικη, ηλιόλουστη, φωτεινή, ζεστή κι υπέροχη. Όλα μοσχοβολούν κι ευωδιάζουν γύρω σου. Πετάγεσαι από το κρεβάτι. Μια σκέψη τριγυρίζει στο μυαλό σου. Αποφασίζεις ξάφνου να κάνεις ολιγόωρη εκδρομή ως τα Καλύβια της Αττικής.    Φτάνεις στον προορισμό σου. Αναπάντεχα αντικρίζεις την ομορφιά να διαχέεται παντού. Η ελληνική […]

Σαρακοστή, μέρες άγιες, μέρες νηστείας και συλλογισμού! Μέρες που πρέπει να απομακρυνθείς από ότι αγαπάς… Είναι η περίοδος που πρέπει να φτάσεις στα όρια σου, ώστε να βρεις τον θεό και κατ’ επέκταση εσένα τον ίδιο ως κατ’ εικόνα και ομοίωση του! Αν δεν φτάσεις στα όρια σου δεν πρόκειται […]

Ναι, το παραδέχομαι: εθισμός είναι τα ταξίδια! Ίδίως με αεροπλάνα! Τουλάχιστον για μένα! Χούγια επαγγελματικά – και όχι μόνο – του όμορφου και υπέροχου παρελθόντος! Εθισμός ψυχικός, συναισθηματικός, ατέρμονος. Ανάγκη υπέρτατη της καρδιάς και του νου! Με αυτή τη σειρά. Που ανοίγει νέους ορίζοντες, αλλάζει νοοτροπίες, φέρνει γαλήνη, απαλύνει, διευκολύνει, […]

Zug, Ελβετία 1975 Τρεις  Οκτωβρίου και η θερμοκρασία έχει πέσει αισθητά. Φθινόπωρο πια, και εδώ στο βουνό “Hochwatch” στο Zug της Ελβετίας η αίσθηση χειμωνιάτικη. Μόλις και διακρίνεται από κάτω η πόλη και η σχεδόν παγωμένη λίμνη. Μουντός και μαβής ο ουρανός. Δέκα η ώρα και αν και έχει χαράξει […]

  Ξέρεις τι σε περιμένει. Ο έρωτας έχει πια την ίδια μορφή με ένα καρκίνωμα στο κορμί σου.  Έχει γίνει αφορμή για ανώφελες χαρές και σκέψεις, αφού λίγο παρακάτω θα χρειαστεί να κρατήσεις τον μισό ζωντανό εαυτό σου με τα γεμάτα πυρετό χέρια σου.   Ο έρωτας έχει πια την […]

    Υπάρχουν κάποιοι  έρωτες που δεν αλλοιώνονται στον χρόνο. Οι ανεκπλήρωτοι. Αυτοί που ήρθαν, μας καθήλωσαν, μας γέμισαν ελπίδα, γέλιο, δάκρυ, απογοήτευση, απόρριψη. Έμειναν στο μυαλό μας ιδανικοί απλά γιατί δεν εκπληρώθηκαν ποτέ. Δεν έγιναν χάδι, επαφή, μοίρασμα. Δεν πρέπει ποτέ να αναζητήσουμε την αιτία για αυτό, αλλά να […]

«Είσαι δυσλεξικός και είμαι πολύ περήφανη για σένα..» Ναι αγάπη μου είσαι δυσλεξικός, είναι δεδομένο δεν μπορούμε να το αλλάξουμε! Μέσα στην ανθρωπότητα ο κάθε ένας είναι διαφορετικός, μα αυτή είναι η μαγεία. Ναι έτσι είναι και ευτυχώς γιατί αλλιώς όλα θα ήταν πολύ μονότονα. Εσύ λοιπόν διαφέρεις και πέρα […]

      Πλησιάζοντας προς τη Μεγάλη Εβδομάδα, την εβδομάδα των Παθών, αναλογίζεται κανείς πως μέσα από το βίο του Θεανθρώπου, όπως τον διαβάζουμε κάθε βράδυ στο Ιερό Ευαγγέλιο, αναδύονται και οι αρετές, αλλά και οι δοκιμασίες που συναντάμε στη ζωή. Αρχή και τέλος όλων η αγάπη, η μέγιστη των […]

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Αθήνα, Πέμπτη 22η Σεπτεμβρίου 2016  Ο ήλιος σήμερα ανέτειλε στις 07:13΄. Νωρίς το πρωί, εν ώρα ψιλόβροχου, θαυμάσιο, πολύχρωμο, ουράνιο τόξο ξεπρόβαλε, γεφυρώνοντας τις ταράτσες των πολυκατοικιών. Με το πέρας της βροχής, γλυκιά ευωδία διαχύθηκε παντού.  Το φθινόπωρο έδωσε το παρόν του επισήμως και πιότερο στην καρδιά. […]

Και ναι! Έρχονται και κάποιες ημέρες, που νιώθεις «διαφορετικός». Έρχονται μέρες που μετριούνται σε στιγμές «διαφορετικότητας». Βρίσκεσαι σε παρέες που όλοι γελούν, μιλάνε δυνατά, διασκεδάζουν αλλά εσύ εκεί «διαφορετικός». Ίσως πιο εύθραυστος, ίσως πιο ευάλωτος, ίσως πιο διάφανος. Δεν μπορείς να αντέξεις τους άλλους γιατί ναι, γιατί νιώθεις πολύ «διαφορετικός». […]

Πώς είναι αλήθεια εκεί πάνω Βιρτζίνια; Υπάρχει και στον ουρανό το αίσθημα του φόβου ή μήπως αυτός είναι προνόμιο μόνο των ζωντανών; Αν μπορεί βέβαια κανείς να το αποκαλεί προνόμιο. Αφήνει άραγε ο Θεός όλα τα φώτα αναμμένα; Δεν τα βρήκες ποτέ με τα σκοτάδια ξέρω. Λύπη, σκοτάδι, φόβος και […]

Δυο είναι οι μεγάλες μάχες μας. Η πρώτη είναι της επιβίωσης. Η δεύτερη είναι η συνεχής προσπάθεια να απλοποιήσουμε τη ζωή μας και να πάρουμε το μερτικό μας στην ευτυχία και την αγάπη. Θες να δεις πλούτο συναισθημάτων; Δες μια ερωτευμένη ψυχή που δεν έχει εξομολογηθεί τον έρωτα της. Μέσα […]

Όλα όπως τα άφησες είναι. Περιμένουν εσένα. Ένα ανοιχτό  βιβλίο που το παράτησες σε μία  τσαλακωμένη σελίδα και δεν γύρισες να το κλείσεις. Μια τσακισμένη ζωή που μέτρησε με βία τα σκαλοπάτια στο τελευταίο σου αντίο. Μια ζωντανή αγάπη που ψηλαφίζει ανάσες στο τυφλό σημείο που την άφησες.   Όλα […]

Και τώρα λοιπόν που το ποτήρι ξεχείλισε, ήρθε η ώρα να το παραδεχτώ. Από σήμερα μπορείς να μετράς ακόμα μία νίκη. Ναι, καλά κατάλαβες. Σε εξαφάνισα από τη ζωή μου, εξάλειψα και τα τελευταία σου υπολείμματα από μέσα κι από πάνω επάνω μου, κι όμως· για να το κάνω αυτό […]

Τρέχεις, τρέχω, κυνηγώ κι αν χάσουμε την ζωή μας στον τερματισμό φταίει η μοίρα! Όχι φίλε μου δεν πάει έτσι. Την τελευταία να την κατηγορήσεις μόνο όταν δεν είναι στο χέρι σου να την ορίσεις, κατά τα άλλα αυτή δεν σου φταίει σε τίποτα. Γιατί όποιος κι αν είσαι, όσα […]

Σε λένε Οδυσσέα. Μα μάλλον, έζησες σε λάθος εποχή. Όνομα που βρήκαν να σου δώσουν! Αργότερα έμαθες πως υπάρχουν πολλά που μπορείς να υποδυθείς σε ένα ρόλο. Εξαρτάται πάντα από το τι θέλεις να δείξεις. Υπάρχουν λοιπόν αυτά που δείχνεις και αυτά που αισθάνεσαι. Αυτά που πρέπει και αυτά που […]

Ένα λιοντάρι κάποτε συνομιλούσε με ένα μυρμήγκι. Σε μία στιγμή, τον ρώτησε με έντονο ενδιαφέρον: -Πάντοτε απορούσα πώς μπορείς και αντέχεις και στις πιο άσχημες συνθήκες ακόμα, χωρίς να φοβάσαι και χωρίς να αισθάνεσαι αδύναμος. Θα μπορούσε να μου εξηγήσεις πώς το καταφέρνεις αυτό; Με ποιο τρόπο δε χάνεις ποτέ […]

Όχι ρε  δεν θα το πεις έτσι. Άκου κάτι, το να λέμε κάνω αυτό γιατί εσύ δεν μου δίνεις σημασία, δεν με θέλεις κτλ, είναι πρώτον για να ρίξεις στάχτη στα μάτια σου τελικά και όχι ότι ισχύει κάτι τέτοιο, και να αθωώσεις την κούτσουκελα σου  γιατί ουσιαστικά νιώθεις τύψεις […]