Έλα! Όλα αποκτούν ζωή κοντά σου.

Να ‘ρθεις! Να ‘ρθεις να δώσεις τέλος σε αυτή τη μίζερη ρουτίνα. Έχω ανάγκη να σε δω, να φωτίσεις τα σκοτάδια μου. Υπάρχει, λένε, για όλους μας ένας άνθρωπος που έχει το χάρισμα να μας ηρεμεί. Αναμφισβήτητα ο δικός μου είσαι εσύ. Είσαι ο άνθρωπός μου. Μαζί σου μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο, να σου λέω και να σου δείχνω τι νιώθω χωρίς να πέφτουν οι κουβέντες και οι πράξεις στο κενό. Ξέρω πως εσύ καταλαβαίνεις, πάντα καταλάβαινες εξάλλου.

Έλα. Περνάω τόσα βράδια μελαγχολώντας μακριά σου. Στρίμωξε δύο ρούχα σε μια βαλίτσα και έλα να με βρεις. Όλα μαζί σου είναι αλλιώς, οι γιορτές, οι καημοί, τα γέλια, όλα έχουν μια άλλη χάρη όταν είσαι εδώ. Ξέρω η απόσταση πως δε μας σκοτώνει, ονειρεύομαι με σένα, ονειρεύομαι για σένα και σίγουρα τα χιλιόμετρα δεν έχουν τη δύναμη να με σταματήσουν. Δεν ξέρω αν κάθε εμπόδιο είναι για καλό μα σίγουρα με έχεις μάθει πως κάθε εμπόδιο είναι μικρό μπροστά στην τόση αγάπη.

Οι μέρες περνάνε δύσκολα και είναι αυτή η απαίσια σχέση μου με το χρόνο που κάνει τις μέρες να μοιάζουν με μήνες μακριά σου. Τότε σαν λύτρωση έρχεσαι εσύ. Και ξέρεις αξίζει αυτή η προσμονή προκειμένου να δω ξανά τα μάτια σου. Αν δεν στο χω πει, αυτά είναι που με κρατάνε. Έρχονται στιγμές που όλα μου φταίνε, στιγμές που δεν μπορώ να διαχειριστώ την απώλεια, στιγμές που ακόμα και τον πιο σκληρό τον γονατίζουν, μα πάω στοίχημα πως όποιος λυγίζει, δεν έχει αγαπήσει μάτια σαν τα δικά σου.

Άσε τους άλλους να μιλάνε για φθορά. Οι σχέσεις δεν είναι μπλούζες. Δεν φθείρονται αν δεν τις αφήσεις να φθαρούν. Κάθε σχέση αντιμετωπίζει προβλήματα, οι σχέσεις που περνάνε μια φάση απόστασης δε, αντιμετωπίζουν τα διπλάσια προβλήματα. Όμως τελικά, αυτό που κατάλαβα μαζί σου είναι ότι όταν υπάρχει θέληση και από τις δύο πλευρές  τα προβλήματα εξαφανίζονται δια μαγείας. Της μαγείας του έρωτα.

Εσύ εκεί και εγώ εδώ.  Χιλιόμετρα μακριά. Μα ξέρω πως πάντα θα επιστρέφεις σπίτι σου και το σπίτι σου εδώ και καιρό είναι η αγκαλιά μου. Σε περιμένει ορθάνοιχτη!

Στον άνθρωπο μου…που με έμαθε να υπομένω, να επιμένω, να αγαπώ!

Βαλέρια Γιώτη

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *