Μαγιάτικες κουβέντες για τη ζήση μας με συνοδεία μπύρας
Χαίρετε. Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι γράφω σε λευκό χαρτί σε έναν ρημαδουπολογιστή και εσείς διαβάζετε τις αράδες μου στην οθόνη. Ωραίο καιρό έχει και ας πούμε ότι βγήκαμε για μπύρα και απολαμβάνουμε την κουβέντα με μουσική να παίζει στο βάθος. Ξεκαθαρίζω εξαρχής ότι έχω πολλές λόξες. Μια από αυτές είναι ότι μου αρέσει να ακούω τους ανθρώπους να μιλάνε. Μπορεί να φταίει ότι είμαι φάλτσος ή απλώς να τη βρίσκω συλλέγοντας πληροφορίες, γνώμες και γνώσεις από διαφορετικούς ανθρώπους. Σημασία έχει να συζητάς και όχι σαν ζόμπι να έχεις βουτήξει την κεφάλα σου πάνω από την οθόνη του κινητού όταν είσαι σε παρέα. Πάμε παρακάτω.
Στη νιοστή μπύρα και αφού έχουμε εξαντλήσει προσωπικά, αθλητικά, πολιτικά και καλλιτεχνικά έρχονται τα υπαρξιακά ερωτήματα. Ερωτήματα που έχουμε καταχωνιάσει καλά στο σεντούκι της καθημερινότητας και αναβάλλουμε τις απαντήσεις τους είτε γιατί δεν είμαστε έτοιμοι, είτε γιατί δεν μας βολεύουν. Σε μια ζεστή μαγιάτικη βραδιά που έρχεται σε αντίθεση με το ζόφο και την παλαβομάρα των καιρών σας θέτω το ερώτημα. Τι είναι για εσάς ζωή; Πως θα ορίζατε ή θα χαρακτηρίζετε τη δικιά σας ; Είναι αυτόφωτη ή ετερόφωτη;
Προσπερνάω την αβίαστη απάντηση «άντε πνίξου, που ήρθαμε για μια μπύρα και το έκανες το μπαρ, αμφιθέατρο φιλοσοφικής». Αφενός σας έχω για ευγενικά πλάσματα, αφετέρου δεν με βοηθά στην ανάλυσή μου. Ας πούμε για μένα ζωή είναι το σύνολο των πράξεων και μη πράξεων, των ειπωμένων και των ανείπωτων, των θέλω και των πρέπει, των όσων ευχαριστήθηκες και όσων μετάνιωσες. Τι καθορίζει τη ζήση μας ;
Το ένστικτό σου καθορίζει το ζην. Η επιβίωση, το φαγητό, η αναπαραγωγή. Οτιδήποτε που θα βοηθήσει την αφεντιά σου και την ράτσα σου να συνεχίσουν να παίρνουν ανάσες κολλημένοι στο βυζί της μάνας γης. Το φιλοσοφείν καθορίζει το ευ ζην. Να ξέρεις τα πως και τα γιατί. Ή έστω αν δεν τα ξέρεις να τα θέτεις ως ερωτήματα. Μπορείς μηχανικά να περάσεις ολόκληρη τη ζωή σου και πολύ πιθανά να την περάσεις και ευτυχισμένα, ανάλογα με το τι έχεις θέσει κριτήριο ευτυχίας. Αν δεν στύψεις όμως την ύπαρξη σου στις μυλόπετρες του πως και του γιατί, χυμό μην περιμένεις να βγάλεις. Και είναι άνοστος ο άνθρωπος που του λείπουν οι χυμοί.
Τελευταία μπύρα και φύγαμε για σπίτι. Όλοι μας λαχταράμε την αθανασία. Την όαση στην έρημο του αναπόφευκτου. Που βρίσκετε εσείς τα δικά σας ψήγματα αθανασίας; Προσωπικά, αθάνατος γίνεσαι αν σε αγκαλιάσει το ταίρι σου με αγάπη. Θα έχετε τα πλούτη μιας στιγμής αθάνατης που δεν αγοράζονται με χίλιους τεμενάδες, εκατομμύρια διαταγές και δισεκατομμύρια φράγκα από τους ανέραστους , άκλαφτους, άφιλους και ανυμέναιους αρχόντους αυτού του κόσμου. Σε αγάπησε γυναίκα; Έζησες ζωές δέκα. Δεν σε αγάπησε ; Φτωχοδιάβολος θα γυρνάς στα έρημα στενά των θέλω σου. Τελευταία γουλιά για σήμερα. Την άλλη εβδομάδα ραντεβού. Να είστε καλά και να τα λέμε.
Τα σέβη μου.
Λουκάς Αναγνωστόπουλος
Μου αρέσει η γραφή και η έννοια της παρέας. Οι στιγμές που μοιράζεσαι, οι λέξεις που γίνονται ιδέες και αισθήματα. Οι άτακτες ερριμμένες σκέψεις μου μετατρέπονται σε λέξεις με την ελπίδα ότι ιδέες που μοιράζονται δεν πεθαίνουν ποτέ.
