Χαίρετε. « Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή και όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι απλώς ηθοποιοί» ακούγεται η φωνή του Σέξπιρ από τα βάθη της ελισαβετιανής περιόδου. Συνοψίζοντας την κοινωνιολογική θεωρία των ρόλων μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι όλοι μας σε κάποια φάση της ζωής μας υποδυόμαστε ρόλους στην προσωπική και επαγγελματική μας καθημερινότητα, στην προσπάθεια να ικανοποιήσουμε τους άλλους. Συμβαίνει όσο και αν το αρνιόμαστε, απλώς περνώντας τα χρόνια ορισμένοι εξ ημών το κάνουμε όλο και λιγότερο.
Οι έρμοι οι ρόλοι δαιμονοποιούνται. Αδίκως κατ’ εμέ. Οι γυναίκες από την εποχή της σουφραζέτας και ύστερα, έδωσαν σκληρή μάχη για να βρουν την θέση τους στον κόσμο. Με τις όποιες υπερβολές κέρδισαν το δικαίωμα, σε ορισμένα μέρη του κόσμου, να ορίζουν τη ζωή, το κορμί και τις επιλογές τους. Δεν συμβαίνει παντού και δεν συμβαίνει στην έκταση που θα ήταν επιθυμητή αλλά αναμφίβολα τα τελευταία εκατό χρόνια πολλά άλλαξαν επί τω βελτίω στη ζωή των γυναικών. Και φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα. Ποιος είναι ο ρόλος της γυναίκας στη σχέση της με τον άνδρα ;
Ειλικρινά έχω βαρεθεί να διαβάζω εκατέρωθεν υπερβολές. Τι καλά που ήταν όταν η γυναίκα έκανε κουμάντο στο σπίτι και μόνο ή από την άλλη πως η γυναίκα να έχει το πάνω χέρι στη σχέση. Πάμε από την αρχή. Δεν υπάρχουν ρόλοι στη σχέση. Υπάρχουν δυο άνθρωποι που θέλουν να χτίσουν κάτι όμορφο που θα κρατήσει σε μια σχέση. Το πως θα το επιτύχουν είναι δικό τους θέμα, δεν είναι θέμα ρόλων. Το πως θα μοιράσουν ευθύνες, και πως θα βρουν ισορροπίες, πάλι δικό τους θέμα. Ας ξεκολλήσουμε από ρόλους και στερεότυπα. Μας τρώνε τη ζωή.
Ξεκολλάτε από τον ρόλο του ματσό άνδρα ή της δυναμικής γυναίκας. Δεν υπάρχουν πάνω ή κάτω χέρια σε μια σχέση, διάολε. Τι ψάχνουμε σε μια σχέση; Να περνάμε ουσιωδώς καλά και να μην χρειαστεί να κερατώσουμε ή να σκοτώσουμε τον άλλον. Στην ουσία να μοιραστούμε όνειρα, φόβους και ελπίδες σε μια ζόρικη καθημερινότητα. Αλλιώς δεν έχει νόημα κατ’ εμέ και ας κάτσουμε μόνοι μας. Το θέμα δεν είναι να καμαρώνουμε εμείς, οι γονείς και οι γνωστοί ότι «σκίσαμε τη γάτα» αλλά να θέλουμε να γυρνάμε σπίτι και να αγκαλιάζουμε το ταίρι μας.
Εν κατακλείδι η ισότητα της γυναίκας βρίσκεται στο δικαίωμα να έχει τις ίδιες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, στην επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση όπως ο άνδρας. Στο δικαίωμα να είναι αυτεξούσια και αυτόφωτη. Τώρα αν θέλει να είναι δούλα και κυρά ή αφέντρα ή ισότιμη σύντροφος ή όλα μαζί της είναι δικαίωμα της. Όπως δικαίωμα του άνδρα να επιλέξει τι είδους σύντροφος τον καλύπτει. Τι δεν είναι δικαίωμα μας; Να βάζουμε ταμπέλες «προοδευτικές» ή «συντηρητικές» ανάλογα με την οπτική μας. Υπάρχει το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής συντρόφου και η ευθύνη που συνεπάγεται αυτή η επιλογή. Εν ολίγοις άνδρες ή γυναίκες ας βρούμε τι θέλουμε από τη ζωή μας και αν αυτό που θέλουμε μπορούμε να το μοιραστούμε με μια άλλη ψυχή.
Τα σέβη μου.
Μου αρέσει η γραφή και η έννοια της παρέας. Οι στιγμές που μοιράζεσαι, οι λέξεις που γίνονται ιδέες και αισθήματα. Οι άτακτες ερριμμένες σκέψεις μου μετατρέπονται σε λέξεις με την ελπίδα ότι ιδέες που μοιράζονται δεν πεθαίνουν ποτέ.
