Αλέξανδρος Ιόλας: Ένα όνομα – μια ιστορία

Post Views: 8

Κωνσταντίνος Κουτσούδας: Αιγύπτιος γιος του βαμβακέμπορα από την Αλεξάνδρεια. Μια αλλαγή ονόματος και το παραμύθι ξεκινά.

Αλέξανδρος Ιόλας: Ένα όνομα – μια ιστορία. Μια ζωή. Μια πολυτάραχη ζωή. Ομοφυλοφιλία που ποτέ δεν έκρυψε. Μια βίλα βγαλμένη σαν από παραμύθι. “Έχω τόσες ζωές, που μπορώ να έχω όσους βιογράφους θέλω”, είχε δηλώσει στον Ταχτσή όταν εκνευρισμένος του πέταξε ένα κρυστάλλινο τασάκι όταν ο Ιόλας αρνήθηκε να του γράψει την βιογραφία του.

Στα πάρτι του Ιόλα ο «καλός κόσμος» συνωστίζονταν. Χρειάζονταν πέντε μέρες προετοιμασιών. Για τη διακόσμηση έρχονταν φορτηγά από την Ολλανδία γεμάτα λευκές, ροζ και φούξια παιώνιες. Στον κήπο υπήρχε ένα πιάνο με ουρά και ένα κουαρτέτο που έπαιζαν κλασική μουσική. Το χαβιάρι και οι σαμπάνιες έρεαν άφθονα.

Ο Ιόλας διασκέδαζε τους καλεσμένους του με ιστορίες και με μιμήσεις του ως Roosevelt και Madam Butterfly – λένε – στο People καλεσμένοι της εποχής.

Δεν αργούν να κυκλοφορήσουν οι φήμες για ρωμαϊκά όργια και ναρκωτικά. Ένα τέλος μοναχικό, φτωχό, άσχημο και μια πτώση της δικής του μοναδικής αυτοκρατορίας. Τα σαλόνια κάλυπταν 1.480 τ.μ., ενώ μια πόρτα τα “απομόνωνε” από τα υπόλοιπα διαμερίσματα.

Στον επάνω όροφο βρίσκονταν σάλες με γλυπτά, αλλά και οι σουίτες με τα μπάνια και τις γκαρνταρόμπες των Rudolf Nureyev και Andy Warhol. Όταν έρχονταν στην Ελλάδα, έμεναν στο σπίτι του Ιόλα». Πάμπλο Πικάσο, Τζόρτζιο Αρμάνι, Αριστοτέλης Ωνάσης, Σταύρος Νιάρχος, Ανδρέας Παπανδρέου, Σταύρος Ξαρχάκος, Βασίλης και Ελίζα Γουλανδρή και Μελίνα Μερκούρη ήταν μόλις μερικοί από εκείνους που δείπνησαν στη βίλα του Ιόλα, την οποία ο ίδιος επέμενε να αποκαλεί «Μουσείο», και πράγματι ήταν.

Δημήτρης Πικιώνης, Γιάννης Τσαρούχης και Παύλος Καλατζόπουλος αναλαμβάνουν το σχεδιασμό και τη διακόσμηση της βίλας στην Αγία Παρασκευή. Ίσως μια έπαρση δικαιολογημένη και λίγο πριν το τέλος συγκρούστηκε με το σύστημα δηλώνοντας “H Ελλάδα έχει ανάγκη από αλλαγή”.

Έτσι ξεκίνησε η αποκαθήλωση. Στις 8 Ιουνίου 1987, ο Ιόλας άφησε την τελευταία του πνοή στη Νέα Υόρκη, προσβεβλημένος από τον ιό του AIDS. H αδελφή του Νίκη Στάινφελ ζήτησε να καεί. Η τέφρα του έφτασε, λίγες μέρες μετά, κρυφά και ετάφη στο νεκροταφείο της Αγίας Παρασκευής, σε έναν τάφο που είχε παραχωρήσει ο δήμος για τους ευεργέτες. Στην κηδεία του δεν παρευρέθηκε κανείς.

Είχε δώσει ρητή εντολή η αδελφή του όποιος πλησιάσει το νεκροταφείο, να εκδιωχθεί. Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.

Εξύμνησε τον έρωτα με τον δικό του τρόπο.Έζησε σαν βασιλιάς και έφυγε ξεχασμένος. Σαν να μην υπήρξε ποτέ. Μόνο τα λεηλατημένα δωμάτια έχουν μείνει πια για να θυμίζουν ίσως πως εκεί γράφτηκαν ιστορίες που κάποιοι θα θυμούνται και κάποιοι θα αφορίζουν. Εκεί που ο Βερσάτσε ταξίδευε για δύο ώρες στην Ελλάδα για να «πιει έναν καφέ» στη βίλα του.