Σημείωση : Να θυμηθώ να ζήσω

Είναι μέρες τώρα που ξυπνάς με βαρύ κεφάλι και με έναν πόνο στον αυχένα σαν να μην κοιμήθηκες όλη νύχτα.

Σαν να έτρεχες να ξεφύγεις από κάτι.

Πάει καιρός που νιώθεις το βλέμμα σου συνοφρυωμένο, την όρεξή σου ανύπαρκτη και αυτή η απουσία χαμόγελου έχει αρχίσει να σε ενοχλεί.

Σκέφτεσαι διάφορα και -σχεδόν- ποτέ ευχάριστα γιατί πως εξηγείται η ταχυπαλμία που έχεις διαρκώς;

Αγχώνεσαι για τα οικονομικά που δεν τα λες και ανθηρά, στεναχωριέσαι γιατί με τους κοντινούς σου ανθρώπους υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας, στη δουλειά δεν σε εκτιμούν στην καλύτερη, δεν σε πληρώνουν στην ώρα σου στη χειρότερη, δεν έχεις χρόνο για να κάνεις όσα θα ήθελες, δεν έχεις χρόνο να πιεις έναν καφέ σαν άνθρωπος, δεν έχεις χρόνο ούτε τα χειμωνιάτικα να κατεβάσεις, ΠΡΕΠΕΙ να πας τα παιδιά στις δραστηριότητες, ΠΡΕΠΕΙ να πληρώσεις τους λογαριασμούς, ΠΡΕΠΕΙ να πας στον λογιστή, ΠΡΕΠΕΙ να ζήσεις.

Ξέχνα ό,τι σου έγραψα πιο πριν και κράτα το τελευταίο:

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ.

Πάρε μια βαθειά ανάσα και ένα στυλό.

Σχημάτισε ένα τεράστιο Χ στις παραπάνω γραμμές και κράτα λίγο αυτό:

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ.

Ξέρω, έχεις χιλιάδες προβλήματα, ξέρω σε απασχολούν πολλά, ξέρω οι ώμοι σου έχουν γείρει από τις έγνοιες αλλά στυλώσου!

Έχεις να ζήσεις.

Ξέρεις η ζωή δεν είναι ανεξάντλητη, οι στιγμές δεν είναι άπειρες μα μετρημένες και τα χρόνια περνάνε μέσα από τα χέρια σου σαν άμμος και εσύ κάθεσαι και κοιτάς απαθέστατος αυτή την άμμο να χάνεται ανάμεσα από τα δάχτυλά σου.

Αγχώνεσαι με καταστάσεις που είναι δύσκολες μεν , διαχειρίσιμες δε.

Στεναχωριέσαι για τις συμπεριφορές των ανθρώπων απέναντί σου.

Θες να αλλάξουν.

Δεν θα αλλάξουν, στο προσυπογράφω, άλλαξε εσύ.

Αναλώνεσαι για το τι είπαν για σένα, τι υπονόησαν, τι σκέφτηκαν αντί να σκεφτείς ότι μια φορά γεννήθηκες και δεν πρόκειται να ξαναγεννηθείς.

Αντί να σκεφτείς ότι μια φορά είσαι 30,35,42,50 χρονών λιγότερο ή περισσότερο και δεν πρόκειται να ξαναπεράσεις από αυτή την ηλικία.

Αντί να σκεφτείς ότι κάθε στιγμή είναι μοναδική σαν δαχτυλικό αποτύπωμα και αν φύγει, όσο και να έρθουν άλλες που θα της μοιάζουν, ποτέ μα ποτέ αυτή η συγκεκριμένη δεν θα ξαναγυρίσει.

Ο αυχένας σου πονάει επειδή έχεις υπερβολικό στρες.

Το κεφάλι σου πάει να σπάσει γιατί συνεχώς σκέφτεσαι και υπεραναλύεις.

Οι πόνοι στο στήθος έχουν εγκατασταθεί εκεί γιατί δεν αναπνέεις ήρεμα.

Ηρέμησε !

Όταν ξυπνήσεις το πρωί τεντώσου αργά.

Αν δεν προλαβαίνεις ως συνήθως βάλε το ξυπνητήρι 10 λεπτά νωρίτερα, δεν κερδίζεις τίποτα με 10 λεπτά επιπλέον ύπνου.

Πάρε βαθιά ανάσα, πιες ένα ποτήρι δροσερό νερό.

Προσπάθησε να κάνεις θετικές σκέψεις κατά την διάρκεια της ημέρας.

Κάνε ό,τι μπορείς ώστε να αποβάλλεις κάθε τι αρνητικό από πάνω σου κυρίως τις αρνητικές σκέψεις.

Έχεις παράπονα από κάποιον; Πες του τα ! Αν αξίζει.

Αν πιστεύεις ότι δεν θα βγάλεις άκρη απομακρύνσου από αυτόν διακριτικά.

Αν αυτό δεν είναι εφικτό λόγω του ότι με το συγκεκριμένο άτομο σας δένει συγκένεια, γάμος, δουλειά, φόρα την πανοπλία σου.

Ναι, την πανοπλία σου !

Μια πανοπλία μόνο για εσένα που έχει μία βαλβίδα ασφαλείας την οποία θέτεις σε λειτουργία όταν νιώθεις πώς πρεσάρεσαι.

Μια πανοπλία που προστατεύει την υπερβολική σου ευαισθησία.

Προσπάθησε το καθημερινό “ωχ” να το κάνεις ένα ανακουφιστικό “αχ” .

Γιατί ανακουφιστικό;

Για τα όσα έχεις. Που είσαι καλά. Που έχεις στέγη, φαγητό και νερό.

Που ζεις. Που είσαι υγιής.

Φάε φρούτα, πιες πολύ νερό, μην ασχολείσαι με τους άλλους αν εκείνοι το κάνουν αυτό με σένα είναι δικό τους πρόβλημα.

Εσύ μην το κάνεις. Δεν σε ωφελεί πουθενά.

Προσπάθησε να μην ξεσπάς τον θυμό σου στους δικούς σου ανθρώπους και -ίσως- σε μιμηθούν και η επικοινωνία μεταξύ σας επιστρέψει.

Χαμογέλα !

Το ξέρω, είναι κλισέ αλλά κάν’ το και θα δεις πόσο θετική επίδραση θα έχει μέσα σου και επάνω σου αφού θα σε ομορφύνει μέσα – έξω αυτόματα.

Πάρε λίγο χρόνο για τον εαυτό σου.

Για να διαβάσεις ένα βιβλίο, να κάνεις έναν περίπατο, να πιεις εκείνον τον καφέ που λέγαμε, να δεις ένα φίλο ή μια φίλη σου, να κοιτάς το ταβάνι, ό,τι σε ευχαριστεί τέλος πάντων.

Δεν είναι χάσιμο χρόνου, είναι ανάγκη. Προτεραιότητα.

Γιατί αν δεν χαρίζεις στον εαυτό σου μικρές στιγμές θα πρεσάρεσαι όλο και περισσότερο και -πίστεψέ με- αυτό δεν θα σου βγει σε καλό.

Να ξεκλέβεις μικρές στιγμές για σένα, να σε προσέχεις, να σε καλοπιάνεις που και που, είναι επένδυση.

Επενδύεις σε έναν ήρεμο, πιο υγιή σωματικά και ψυχικά, σε έναν πιο θετικό εαυτό.

Άλλωστε μην ξεχνάς!

Ο εαυτός μας είναι ο πιο κοντινός άνθρωπος που έχουμε.

Και αξίζει να μην είμαστε η σκιά του, αλλά ο ίδιος.

Εύα Κοτσίκου