Θα ήθελα να είμαι μια ελπίδα
Θα θελα να μαι μια ελπίδα. Να αλλάζω την όψη στα πρόσωπα των ανθρώπων. Να ταξιδεύω από μυαλό σε μυαλό και να αλλάζω τις σκέψεις. Να μπορώ να δω τους ανθρώπους με άλλο μάτι.
Θα ήθελα να’ μαι μια ελπίδα, να ζω την ικανοποίηση μέσα από εκείνον που είναι απελπισμένος. Να διώχνω μακριά τον φόβο και την ανασφάλεια. Να σβήσω αυτές τις λέξεις, όχι μόνο απ το μυαλό, αλλά και από την ίδια τη γλώσσα.
Θα’ θελα, να είμαι μια ελπίδα, να ξανά δίνω νόημα στη ζωή, να δίνω χρώμα στο μαύρο, να αναγεννώ τα συντρίμμια, να μοιράζω το χαμόγελο. Θα’ θελα να φτιάξω έναν κόσμο καινούριο, πιο θετικό, να κλείσω έξω ό,τι είναι αρνητικό για το νου, όποια λέξη και συναίσθημα μας παρακινεί αρνητικά.
Θα’ θελα να μουν μια ελπίδα… Να γιατρεύω τον πόνο, να αποδυναμώνω το φόβο, να ξορκίζω το κάθε τι κακό. Θα’ θελα… να βουτάω σε νοσοκομεία, σε σταθμούς, σε αεροδρόμια, για να μην υπάρχει ανθρώπινος πόνος. Θα’ θελα να ζω στις καρδιές των μικρών παιδιών, για να μη βλέπουν την ασχήμια του κόσμου που μεγαλώνουν! Θα θελα να έχουν μια ελπίδα ό,τι όλα θα αλλάξουν…
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
