Άκου λοιπόν ανόητε άνθρωπε. Δεν με νοιάζει το φύλο σου.Η ηλιθιότητα σου με νοιάζει. Η κακία και η μικροψυχία σου. Είστε τόσοι πολλοί εκεί έξω, που χάσαμε το μέτρημα πια. Είστε το λιγότερο κάτω του κανονικού από εμφάνιση και έχετε το θράσος να σχολιάζετε τους άλλους. Δεν θα μιλήσω καθόλου […]
Daily Archives: 12 Οκτωβρίου 2018
6 posts
Απωθημένα, κουτάκια ερμητικά κλειστά που τα φύλαγες μέσα στα μύχια της ψυχής σου, του είναι σου. Ό,τι σε φόβιζε, σε απέτρεπε ή σε εξίταρε, το πήρες και το φυλάκισες. Πέταξες το κλειδί, δεν το έχασες. Δεν το κράτησες στιγμή στα χέρια σου, να το σκεφτείς έστω, αν είναι λάθος, όχι. […]
Σπουδαίο πράγμα το να είσαι άνθρωπος. Θα μου πεις, αυτό δεν είμαστε όλοι, τι λες τώρα; Μα όχι, υπάρχουν ειδοποιείς διαφορές μεταξύ των πραγματικών προαναφερθέντων και των απλών εμψύχων. Άλλο το να λέγεσαι, άλλο το να είσαι! Κι αυτό θα το κρίνουν πολλά πράγματα από την συμπεριφορά σου. Ένα λοιπόν […]
Αισθάνομαι πραγματικά τυχερή που μένω σε πόλη παραλιακή. Δεν έχουν όλοι μια θάλασσα στα πόδια τους ξέρεις. Και δεν είναι μόνο τα καλοκαίρια που μπορείς να χαρείς μια θάλασσα! Όχι, δεν είναι! Είναι όλου του χρόνου οι εποχές. Είναι όλων των εποχών τα ξημερώματα. Οι νυχτιές. Τα δειλινά. Η θάλασσα […]
Όταν οι πρώτες ακτίνες του ηλίου προσπαθούν να μπουν φοβισμένες από τις γρίλιες του παραθύρου, οι ανάσες ακόμη λειτουργούν ρυθμικά και γαλήνια. Ένα χαμόγελο φωτός λούζει το ήρεμο κορμί σου, έτσι όπως κουλουριάζεται αποκαμωμένο ,από την έντονη νύχτα που προϋπήρξε. Τα μάτια μου μισοανοίγουν και χαζεύω τις υπέροχες γραμμές που […]
Είναι το τίποτα λίγο και δεν αρκεί για να ξυπνάω με ένα χαμόγελο στα χείλη, είναι που νιώθω ότι ο τόπος αυτός δε με χωράει και δε θέλω να σπαταλήσω άλλο τις ώρες μου εδώ για να πω ότι κάτι έκανα, ότι έζησα. Πόσο μάταιη μοιάζει η […]