Μια κόκκινη βαλίτσα

Κάθε Σεπτέμβρη μια άδεια βαλίτσα με κοιτά ξεθωριασμένη από το ανελέητο και αδίστακτο πέρασμα του χρόνου. Δεν ήταν πάντα τόσο άχρωμη στ αλήθεια. Είχε το χρώμα της φωτιάς που μαγνήτιζε τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Στέκεται τώρα στωικά και ευθυτενής μονολογεί τ αληθινά, τα ορθά καθώς κάμει μια γρήγορη ενδοσκόπηση σε αυτά που δεν κατάφεραν να ειπωθούν Ποτέ.
Σε όλες εκείνες τις ακρωτηριασμένες σκέψεις και τα ανολοκλήρωτα έργα που άφησε καθώς ανέτειλε το πιο γλυκύ μου Έαρ. Το δυνατό φλας μπακ μοιάζει με κρότου λάμψης πυρομαχικά για να σε αφυπνίσει μήπως σταθείς πια στο ύψος και ξετυλίξεις τoν άτιμο τον μίτο της Αριάδνης.

Με ανακρίνει και με θωρεί καθώς φορά το κόκκινο ταγέρ της με τις ψηλοτάκουνες γόβες που κάμουν θραύση στην ψυχή μου. Πως γίνεται εσύ που ανήκεις στα παιδιά με το σώμα και την ψυχή σου να αργοπεθαίνεις κάθε μέρα έξω από τα άψυχα κάγκελα και κοιτάς το χώμα..Να περιμένεις μέρα με τη μέρα και αυτή η προσμονή να χορταίνει από την σάρκα σου που τρώει την ψυχή σου..
Εσύ φταις που δεν ξυπνάς από τον ύπνο του δικαίου να διεκδικήσεις τα θεία σημάδια που η ζωή σου τάζει. Στον άγριο κόσμο που ξεπροβάλλει εσύ έχεις το φως και εσύ κρατάς και τα κλειδιά της γνώσης.
Κι ο γέροντας το είχε πει πως είναι τύχη και ο θεός και η μοίρα να σε βαφτίζει να μεταλαμπαδεύεις τις άξιες, τα ιδανικά στα παιδικά διαμάντια. Τίποτα δεν πεθαίνει αν δεν το σκοτώσεις πρώτος εσύ , μου λέει σχεδόν με μια φωνή που δύσκολα βγαίνει μέσα από τα στήθια της.

Και σαν κοιτώ την κόκκινη και αυστηρή βαλίτσα υπόσχομαι πως ακόμα και αν με κοιτάζει σαν ψυχρή και αδίστακτη εκτελέστρια πως θα αναστηθώ και θα επαναστατήσω πάλι. Και πως τα κάγκελα αυτά θα διαπεράσω πάλι και όρθια στων περιστάσεων θα δώσω ξανά το φως μου και την ελπίδα στα παιδιά που θα χαράξουν νέα πορεία. Ο θεός σε σπρώχνει στην άκρη του γκρεμού για να πιστέψεις πάλι και να σε πιάσει καθώς πέφτεις ή να σε μάθει να πετάς.

Αφιερωμένο σε όλους τους εκπαιδευτικούς που η φλόγα της ψυχής τους και πάλη της γνώσης ακόμα και αν βρίσκονται έξω από τα σχολεία τους κρατά ζωντανούς.

Αντωνία Βαρμάζη

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *