Το πολύ ποτό έχει εξαλείψει τις αναστολές μου και το μυαλό μου είχε χαράξει πορεία και δουλεύει πυρετωδώς.
Με ξεδιάντροπο ύφος αρχίζω να μελετάω τριγύρω μου. Περνάει τόσος κόσμος από μπροστά μου και εγώ με την άνεση μάντη προσπαθώ να μπω μέσα τους για να τους ξεγυμνώσω.
Κάθε φορά που κάποιος με κοιτάει ασελγώ άγρια μέσα στα μάτια του τόσο ώστε να μπορώ να τον κάνω προάγγελο της ψυχής του.
Ταυτίζομαι μαζί του και στο πρόσωπο του απεικονίζεται όλη η ζωή του. Γίνεται καθρέφτης. Ιδανική λεία για μένα για να τους ξεψαχνίσω.
Έχω μάθει να πιστεύω μόνο όσα βλέπω. Όχι όσα μου λένε ή όσα θέλουνε να δω. Η επήρεια του αλκοόλ λύνει το σώμα και μουδιάζει γλυκά το μυαλό.
Δεν υπάρχουν πια καμουφλάζ στα λόγια, στα συναισθήματα, στις πράξεις, στα σ’ αγαπώ. Κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί από τα μεθυσμένα μάτια. Κάνουν απέλαση αλήθειας. Βιομηχανία τα τόσα ψέματα που κρύβουν.
Σαστίζω βλέποντας πως όπου και να κοιτάξω πάνω σε ένα προσωπείο πέφτω. Κανείς δεν ελευθερώνει την ψυχή του για να ζήσει αληθινά. Ψέματα παντού με αυτά ζει και κάθε μέρα αφήνει εκκρεμότητες γύρω του.
Κατάθεση ψεύτικης ζωής όλοι ρε παιδί μου.
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
