8 Δεκεμβρίου 2018
Share

Το χαμόγελό σου

Post Views: 6

Ζωγράφιζα με κόκκινες μπογιές 

το πορτραίτο σου 

και πιο κοντά να σε φέρω ήθελα 

με ένα χαμόγελο σπινθηροβόλο στα δικά μου μάτια 

τις γραντζουνιές απ’το βλέμμα σου με πινέλα θαλασσιά 

στην ακουαρέλα αποτύπωνα 

 

κι εσύ μου έλεγες 

“άσε με απόψε μονάχο, 

τα χρώματα της νύχτας 

με κουράζουν” 

 

μα εγώ δε σ’ άκουγα 

το χαμόγελό σου ζωγράφιζα εκστατικά 

 

κι εσύ επέμενες 

“τα χαμόγελα τις νύχτες ξεθωριάζουν 

εξατμίζονται σαν τα λόγια 

στον άνεμο…”

 

μα εγώ συνέχιζα να γλιστράω επάνω σου σαν τον παγοδρόμο σε χιόνια από χάδι

 

συνέχιζα να φλερτάρω με τις λέξεις που ψέλλιζαν τα χείλη σου

συνέχιζα να ακροβατώ 

στις άκρες των ματιών σου 

να σε κοιτάω επίμονα 

και διαπεραστικά 

έτσι όπως πάντα τα βράδια 

σε κοίταζα και σε ποθούσα 

 

κι εσύ με το ίδιο επιβλητικό χαμόγελο τις αισθήσεις μου συνέχιζες να υφαίνεις

 

κι όταν τα μάτια σου 

στα χείλη μου σκοντάψανε

τότε κατάλαβα πως ήμουν πάντα εκείνη η ποθητή 

κι απροσδιόριστη αφορμή 

βραδινής αντάμωσης…

 

Maria Voulgari

Post Views: 6

About Μαρία Βούλγαρη

















Μπορεί επίσης να σας αρέσει