Το μωρό της Βηθλεέμ, μια ανακωχή και ο Καρυοθραύστης
Χαίρετε. 747 χρόνια από την κτίση της Ρώμης ή αλλιώς το 7 π.Χ ο Κρόνος, ο Δίας και η Αφροδίτη αποφάσισαν να συναντηθούν. Μη νομίζετε ότι το κάνουν και πολύ συχνά. Για την ακρίβεια σπανιότατα. Ένα χρόνο πριν, στην περιοχή της Ιουδαίας , ο Κυρήνιος ακολουθώντας τη διαταγή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αυγούστου Οκταβιανού (ναι, από αυτόν πήραμε το μήνα Αύγουστο και τις παχιές τις μύγες), ξεκινούσε την απογραφή. Επειδή το Ρωμαϊκό Δημόσιο δεν διέφερε στις συνήθειες και πολύ από το Ελληνικό, οι προϊστάμενοι και οι Διοικητές άλλαζαν συχνά. Αυτή τη δόλια την απογραφή την ολοκλήρωσε τελικά ο Σέντιος Σατουρνίνος.
Για αυτή την απογραφή ξεκίνησε και ο φτωχός ξυλουργός Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ που κατοικούσε για να φτάσει στη Βηθλεέμ τόπο καταγωγής του. Μαζί του ταξίδευε και η εγκυμονούσα Μαρία. Για άλλο λόγο ταξίδευαν τρεις μάγοι δώρα φέροντες από τη Μεσοποταμία στη Παλαιστίνη. Δυο-τρεις μήνες αργότερα όταν ο Δίας αποχωρούσε από το ουράνιο ραντεβού, με μια ολόφωτη έξοδο οι μάγοι, ο Ιωσήφ και η Μαρία συναντιούνται σε μια φάτνη. Εκεί ο Μελχιόρ, ο Γάσπαρ και ο Βαλτάσαρ προσέφεραν στο νεογέννητο χρυσό, λιβάνι και σμύρνα.
Η ρωμαϊκή γραφειοκρατία σε συνδυασμό με την αστρονομική έρευνα ενός Γερμανού homo universalisτου 16ου αιώνα, του Γιοχάνες Κέπλερ που συνταίριαξε το άστρο της Βηθλεέμ με την συνάντηση των πλανητών, μας έδωσαν μια εικόνα του ιστορικού πλαισίου της γέννησης του Χριστού. Σε συνδυασμό με τον θάνατο του βασιλιά της Ιουδαίας και σφαγέα των νηπίων Ηρώδη τον 4 π.Χ με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι η γέννηση του Κυρίου συνέβη νωρίτερα από το έτος που έχουμε ορίσει ως τέτοιο. Άντε τώρα να προσθέτεις 5-7 χρόνια ακόμη, οπότε το αφήσαμε στην ανθρωπότητα όπως έχει.
Τέτοιες μέρες του 1914 στο αιματηρό Δυτικό Μέτωπο, Γάλλοι, Βρετανοί και Γερμανοί κάνουν σιωπηρά εκεχειρία και φτάνουν στο σημείο να ανταλλάζουν δώρα ή να διοργανώνουν ποδοσφαιρικούς αγώνες τη μέρα των Χριστουγέννων. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου. Όπως με τη γέννηση του Χριστού που την ακολούθησε η σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη, έτσι και αυτή την ανθρώπινη εκεχειρία την ακολούθησαν εκατομμύρια νεκροί και τραυματίες στα μέτωπα του πολέμου. Η λαχτάρα για εξουσία δεν λογαριάζει ζωές.
Στο δικό μου το μυαλό τα Χριστούγεννα τα έχω συνδυάσει με τον Καρυοθραύστη. Ο μικρός κινούμενος στρατιώτης που μαζί με τα υπόλοιπα παιχνίδια προσπαθούν να σώσουν τον ονειρικό κόσμο ενός μικρού κοριτσιού από την καταστροφική μανία του βασιλιά ποντικού και του στρατού του. Ποντίκια της οικουμένης στις μέρες μας υπάρχουν πολλά, με δίποδη μορφή. Δεν λογαριάζουν όνειρα, γιορτές, τις αναγκαίες ανάσες μας για να συνεχίσουμε, την ίδια τη μαγεία της ανθρώπινης ύπαρξης. Ορμάνε από όλες τις πλευρές. Πιστεύω ακόμα ότι εμείς τα ταπεινά παιχνίδια μπορούμε να τα καταφέρουμε όπως ο Καρυοθραύστης ή καλύτερα έχω ανάγκη να πιστεύω στα παραμύθια για να μάχομαι για τον ονειρικό κόσμο των δικών μας παιδιών.
Σας αφιερώνω το τραγούδι του Τζον Λένον και σας εύχομαι καλές γιορτές σε όλες και όλους με υγεία και αγάπη. Τα σέβη μου.
Λουκάς Αναγνωστόπουλος
Happy Xmas (War is over)
And so this is Christmas
For weak and for strong
For rich and the poor ones
The world is so wrong
And so happy Christmas
For black and for white
For yellow and red ones
Let’s stop all the fight
Μου αρέσει η γραφή και η έννοια της παρέας. Οι στιγμές που μοιράζεσαι, οι λέξεις που γίνονται ιδέες και αισθήματα. Οι άτακτες ερριμμένες σκέψεις μου μετατρέπονται σε λέξεις με την ελπίδα ότι ιδέες που μοιράζονται δεν πεθαίνουν ποτέ.
