Ένα ακόμα έτος φτάνει στο τέλος του. Σε λίγες μέρες θα υποδεχθούμε το 2019, όμως οι αναμνήσεις και οι στιγμές του 2018 έχουν χαραχθεί βαθιά στη μνήμη μας και δεν θα ξεχαστούν. Ναι, μπορεί να ήταν ένα δύσκολο έτος για πολλούς από εμάς, όμως θα το βάφτιζα έτος-δάσκαλο. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς η υπομονή μου δοκιμάστηκε και ανακάλυψα τα όρια μου και την κρυμμένη δύναμη μέσα μου (που δεν γνώριζα την ύπαρξη της).
Θυμάμαι πέρυσι τέτοιον καιρό εναπέθεσα τις ελπίδες μου στο 18, τα όνειρα μου, τον πόνο μου και την χαρά μου · όλα σε αυτό το έτος… Πολύ λίγα κατάφερα από αυτά που ονειρεύτηκα. Μπορεί να έχασα πολλά , όμως κέρδισα ακόμα περισσότερα. Ανακάλυψα ποια είμαι, τι κάνω σε τούτο τον κόσμο και τι θέλω πραγματικά από τη ζωή μου. Έκλεισα παλιούς λογαριασμούς αποτάσσοντας τους σε ένα μικρό συρτάρι στο πίσω μέρος του μυαλού μου και αφότου κλείδωσα, πέταξα το κλειδί στον ωκεανό· να χαθεί όπως και τα αρνητικά συναισθήματα. Όλες οι αποφάσεις μου είχαν τις συνέπειες τους… άλλες μικρές, άλλες μεγάλες, άλλες με άφησαν ανεπηρέαστη και άλλες με στιγμάτισαν παντοτινά. Ήταν, όμως, ολόδικές μου, κάθε μία από αυτές.
Πήρα τόσα μαθήματα σε ένα χρόνο, όσα δεν πήρα σε όλη μου τη ζωή. Χρειάστηκε να πέσω, να πονέσω, να κλάψω για να επανέλθω δριμύτερη, πιο δυνατή, πιο σίγουρη, πιο “ο εαυτός μου” ! Και γιαυτό ευχαριστώ το 2018. Το ευχαριστώ, γιατί δεν μου χαρίστηκε τίποτα, αλλά πάλεψα με όλη τη δύναμη μου για να αποκτήσω όσα προσδοκούσα! Αυτό το απόθεμα ψυχικής δύναμης που φανερώθηκε μέσα μου θα με οδηγεί από εδώ και στο εξής. Θα είναι το καύσιμο που θα τροφοδοτεί κάθε στιγμή της ύπαρξης μου, κάθε ανάσα μου, κάθε δάκρυ μου, κάθε απόφαση μου, κάθε ανεπαίσθητο και αισθητό χαμόγελο μου. Εκεί θα βασίζομαι, γιατί ξέρω ότι οι σπόροι που έσπειρα φέτος, θα ριζώσουν και θα μετατραπούν σε πανύψηλα δέντρα με γερά θεμέλια· τίποτε και κανένας δεν θα καταφέρει ποτέ να τα καταστρέψει! Τί θα ζητήσω από το 2019; ΜΟΝΟ ΥΓΕΙΑ, γιατί η έλλειψη της καθιστά οτιδήποτε άλλο ανώφελο.
Φιλίνα Ιγνατιάδου
