Προσεχώς έρωτας

Θέλω τον έρωτα τρελό, αλήτικο. Αυτόν που κόβει ανάσες και ‘λύνει’ γόνατα. Δόσιμο ολοκληρωτικό, απόλυτη παράδοση. Αιχμαλωσία αισθήσεων, υποδούλωση μυαλού. Να ‘καίγεσαι’, να χάνεσαι, να λιώνεις, να ‘πεθαίνεις’.

Και την ίδια στιγμή να νιώθεις πώς γεννιέσαι ξανά, σαν τα νέα βλαστάρια σε καμένη γη. Πως ζεις κι αναπνέεις άλλον αέρα, σ’ άλλη τάχα ζωή.

Να μην είσαι εσύ, λες κι έχεις πετάξει κάπου ψηλά, αφήνοντας το σώμα ασάλευτο κουφάρι, σε χέρια που αρπάζουν λυσσαλέα ό,τι σε τρομάζει και το αφανίζουν, κλείνοντας γύρω σου καταφύγιο ασφαλές για τις Ερινύες που σε κυνηγούν.

Μάτια που καίνε, χείλη που διψούν, σώμα που πάλλεται βορά σ’ αβυσσαλέα πάθη. Αυτόν τον έρωτα θέλω, τον τρελό, τον αλήτη.

Λίνα Κατσίκα

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *