Μόνο έτσι ξέρω ν’ αγαπάω εγώ
Δώσ’ μου λίγο χώρο..
και τη στιγμή σου εγώ
θα στέψω αιωνιότητα..
Δώσ’ μου λίγο φως..
κι όλο τον γαλαξία
θα βάλω φωτιά,
ν’ αστραποβολήσει η άβυσσος..
Δώσ’ μου δυο σου λέξεις..
και σου τάζω
εκατοντάδες παραμύθια
να σου γράψω..
Δώσ’ μου δύο νότες..
από κείνες τις μελωδικές,
που άκουγες παιδί
και αλητεύουν ασυντόνιστα
στις μνήμες σου
και μια σονάτα μαγική
θα σου σκαρώσω,
που μόνο άγγελοι
θα ‘ναι ικανοί να ζωντανέψουν..
Γιατί απ’ το ελάχιστο ψυχή μου γεννιέται το κάτι
κι απ’ το κάτι το πολύ!
Γιατί απ’ το ατόφιο
ανασταίνεται το θαύμα!
Γιατί απ’ το απλό
ξεκινάει το μεγαλειώδες!
Κι όταν εγώ λέω φως μου
σ’ αγαπώ,
βαράει προσοχή η πλάση!
Ρίζωσέ το καλά στο μυαλό σου αυτό!
Μόνο έτσι ξέρω ν’ αγαπάω εγώ!
Δίχως ημίμετρα..
Δίχως εκπτώσεις..
Μόνο έτσι μπορώ να σ’ αγαπώ..
Μόνο έτσι σ’ αγαπώ!
Κατερίνα Πανταλέων
Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..
