Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα ένα βήμα πιο πίσω από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου. Μακριά από κλίκες και ίντριγκες ακόμη και στα εφηβικά μου χρόνια ακριβώς στο ίδιο μοτίβο.
Ένα ήρεμο παιδί χαμηλών τόνων και καλόψυχο. Μετρημένο σε συμπεριφορές ειδικά απέναντι στους άλλους, καλόβουλο και πάντα δίκαιο. Ήθελα ανέκαθεν χαρούμενους ανθρώπους δίπλα μου και φρόντιζα συνέχεια να χαρίζω χαμόγελα.
Πολλές φορές έφτανα στο σημείο ακόμη και να υποχωρώ, παραμερίζοντας επιθυμίες μου και κάνοντας πίσω τα δικά μου θέλω με σκοπό να είναι καλά όλοι αυτοί που ήταν τριγύρω μου.
Ακόμη και στην μετέπειτα πορεία μου μια σταθερή γραμμή, πάντα να νοιάζομαι για τους δίπλα και απέναντι κι εγώ σχεδόν μόνιμα σε δεύτερη μοίρα.
Δεν το έκανα όμως ποτέ από υποχρέωση ούτε προσποιητά μα επειδή ήθελα. Ένιωθα απίστευτα όμορφα, η ψυχή μου γέμιζε και εγώ πέταγα από χαρά.
Αν μετάνιωσα;
Όχι, ούτε στιγμή!
Ξέρεις οι άνθρωποι είναι παράξενα πλάσματα, αρέσκονται να παίρνουν. Θέλουν να τους δίνεις ασταμάτητα και ποτέ δεν νιώθουν πλήρεις μήτε ικανοποιημένοι.
Θέλουν συνέχεια κάτι, όλο και το περισσότερο, δεν τους αρκεί αυτό που δίνεις φαντάζει λίγο στα μάτια τους και επιδιώκουν το παραπάνω κι εγώ πάντα πρόθυμη να δίνω.
Στις όποιες σχέσεις, είτε φιλικές, συγγενικές ή ακόμη και στις ερωτικές.
Εκμετάλλευση θα μου πείς; Ίσως και ναι θα σου πω, όμως ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι, ποτέ δεν άφησα μαύρες σκέψεις να με πάρουν από κάτω. Μπορεί ναι για λίγο ένα παράπονο στιγμής, από αυτά τα φευγαλέα -γιατι-
Μπορεί και κάποια δάκρυα αργά τη νύχτα μακριά από βλέμματα περίεργα, όμως ποτέ δεν στάθηκε κάτι ικανό να με αλλάξει. Γνωρίζω πως κάποιοι μπορεί να με χλευάζουν να με κοροϊδεύουν μπροστά και πίσω από την πλάτη μου, εγώ όμως αδιαφορώ. Μπορεί ακόμη και να νομίζουν πως είμαι του χεριού τους και με κάνουν ότι θέλουν, με αφήνει παγερά αδιάφορη η σκέψη αυτή. Ας νομίζουν! Λίγη σημασία έχει, η ουσία είναι αλλού, όχι στο τι πιστεύουν οι άλλοι όμως στο πως εγώ αισθάνομαι.
Τα έχω καλά με τον εαυτό μου και κοιμάμαι ήρεμα τις νύχτες.
Είμαι γεμάτη και χαμογελάω, βγαίνω στους δρόμους και παίρνω καλημέρες αληθινές και το πιο σημαντικό;
Λαμβάνω αγάπη κάθε φορά που με θυμούνται και μιλούν με θαυμασμό για εμένα. Ακόμη και οι άσπονδοι φίλοι όταν για λίγο παραμερίσουν το εγώ τους έχουν κι αυτοί να σκεφτούν μονάχα όμορφα.
Αυτό για εμένα είναι το παν και πίστεψέ με κανείς δεν έχασε
δίνοντας στους άλλους.
Όλα κάποια στιγμή τα βρίσκουμε μπροστά μας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Τίποτα δεν γίνεται τυχαία στη ζωή, όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγω
Μπορεί όταν γίνονται να μην έχουμε καθαρό μυαλό να καταλάβουμε το γιατί όμως κάποια στιγμή παρουσιάζεται κάτι μπροστά μας και τότε μέσα από μια στιγμιαία αναλαμπή παίρνουμε την απάντησή μας.
Μάθε λοιπόν να προσφέρεις άφοβα και να μη μετανιώνεις για τίποτα, να χαίρεσαι και να καμαρώνεις για αυτό που είσαι.
Άσε τους άλλους να λένε, η ζωή ξέρει τι κάνει.
Ποτέ δεν λησμονεί, επιστρέφει πάντα καλοσύνη και συμπεριφορές χρωστούμενες.
Στέλλα Α.
