Έρχεται πάλι δείχνοντας μετανιωμένος. Φοράει το αστραφτερό του χαμόγελο, το καλό του πουκάμισο και το ακριβό του άρωμα. Διαβασμένος πολύ καλά για να ξέρει που πατάει και τι σε πειράζει ώστε να το αποφύγει, ανοίγει πόρτες στο αμάξι, σου παίρνει τα αγαπημένα σου τσιγάρα, τρέχει όσο μπορεί λιγότερο μην ζαλιστείς […]
Daily Archives: 25 Φεβρουαρίου 2019
Λένε πως για να σηκωθείς ξανά μετά από μια άσχημη πτώση, θα πρέπει πρώτα να έχεις «πιάσει πάτο». Να βιώσεις τον πόνο και τη μοναξιά στο έπακρον, να απομονωθείς, να εκραγείς και να ξεσπάσεις, αδειάζοντας απ’ όλα εκείνα που κατάφεραν να θρυμματίσουν την ψυχή σου, αφήνοντάς έτσι ανεξίτηλα τα σημάδια […]
Η Κατερίνα είχε μάθει από μικρή πως τα μάτια της θα έπρεπε να τα είχε ανοιχτά μέχρι να παντρευτεί και μετά να τα κλείσει. Μια νουθεσία για την οποία ήταν υπεύθυνη η μητέρα της. Αυτή ήταν ο πομπός και εκείνη ο δέκτης. Έτσι είχε καταλήξει να μετρά την υπομονή της […]
Ο φίλος. Η πολυχρωμία της πολυπλοκότητας. Σε όλες της τις εκφάνσεις. Δύναμη στον ήχο της η λέξη. Και στην παραλίγουσα γίναμε φίλοι. “Επιστήθιοι” θα έλεγε κάποιος. Έτσι φαινόταν τουλάχιστον. Με συνεπήρε το αιφνίδιο και με αφόπλισε ευθύς εξαρχής. Δώρα. Πολλά δώρα. Υποσχέσεις. Μακροπρόθεσμες διαθέσεις. Κατά τα φαινόμενα, δη παρελειπόμενα . […]