Της θύμισε την γυναίκα που έκρυβε μέσα της
Το σώμα είναι σαν την γη, χρειάζεται φροντίδα για να ανθίσει. Θέλει φως και νερό για να λάμψει, χωρίς να ξεχνάτε πως καθοριστικό είναι να υπάρχουν οι πρώτες ύλες. Έτσι και ο άνθρωπος χρειάζεται για να λάμψει πέραν της κατάλληλης φροντίδας και την ομορφιά. Ενώ αυτός ο συνδυασμός θα οδηγήσει στην ανύψωση της ψυχής και την λάμψη. Απαραίτητη λοιπόν για το προαναφερθέν αποτέλεσμα είναι η σωστή δοσολογία εξωτερικών και εσωτερικών παραγόντων. Μα όσον αφορά τους τελευταίους η παρουσία τους ακόμα ήταν εμφανής αν και αφρόντιστοι.
Αυτά σκεφτόταν παρατηρώντας γυμνό το κορμί της μπροστά στον καθρέφτη του δωματίου της. Εκείνη την ώρα που ένα αυτάρεσκο χαμόγελο είχε σχηματιστεί στα χείλη της, οι καμπύλες της ήταν αρμονικές και το στήθος της στητό παρά τα σαράντα χρόνια της. Οι γλουτοί της ήταν σφριγηλοί και το πρόσωπο της αν και είχε απαρνηθεί τα περιττά φτιασιδώματα κρατούσε μια νεανική λάμψη. Ναι ο χρόνος ήταν υπέρ της κι ας είχε ξεχάσει τον εαυτό της εδώ και καιρό. Όμως το βλέμμα του νεαρού την προηγούμενη μέρα στο σούπερ μάρκετ της θύμισε την ξεχασμένη γυναικεία της φιλαρέσκεια.
Ήταν εκείνη την ώρα που ζαλισμένη από τις σκέψεις του “τι να μαγειρέψω” και σήμερα έπεσε πάνω του λες και δεν έβλεπε μπροστά της. Αυτή δεν τον είχε αντιληφθεί προηγουμένως σε αντίθεση με εκείνον που την γλίτωσε από την πτώση στο πάτωμα του καταστήματος. Κι ήταν εκείνο το σφίξιμο των χεριών του στη μέση της που την έκανε να ανατριχιάσει σε συνδυασμό με εκείνο την αμήχανη κουβέντα του.
-Θα χτυπούσατε. Κρατήστε το τηλέφωνο μου για ότι χρειαστείτε. Θα χαιρόμουν πολύ αν χρειαζόσασταν κάτι και μπορούσα να σας βοηθήσω.
Αυτό είπε κι έφυγε αφήνοντας την με το χαρτάκι που είχε σημειωμένο το τηλέφωνο του συνοδευόμενο από ένα όνομα Γιάννης. Αυτό που τώρα βρισκόταν μέσα στην τσάντα της δίπλα στο κομοδίνο. Εκείνο που την έκανε να δαγκώσει τα χείλη της μέσα σε ένα ξεχασμένο δικό της ερωτικό λάμψιμο των ματιών της.
Ίσως ένας καφές θα ήταν απαραίτητος για να της θυμίσει ποια ήταν αυτή που ως και σήμερα ο Τάκης ο άντρας της την ξεχνούσε σε φρέσκες αγκαλιές. Κι είχε έναν πολύ όμορφο ήλιο έξω και τι θα ήταν καλύτερο από μια βόλτα για να τον απολαύσει.
Χριστίνα Ρογκάκου
"Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει."
