Από τότε που άρχισα να γράφω

Από τότε που άρχισα να γράφω, βρήκα έναν άλλο εαυτό. Πιο συναισθηματικό και πιο ανθρώπινο. Έμαθα πως είναι να σκέφτεσαι, να μαθαίνεις, να αλλάζεις και να δίνεις την ψυχή σου.
Από τότε που άρχισα να γράφω, έμαθα πως το βίωμα μπορεί να γίνει αλήθεια. Δεν χρειάζεται και πολλά. Απλά την σκέψη και την πραγματικότητά σου. Το οτιδήποτε άλλο είναι απλά μια απάτη.
Από τότε που άρχισα να γράφω, κατάφερα να ξορκίσω τους φόβους μου. Όπου υπήρχε σκοτάδι έβαζα φως και έτσι αβίαστα ακολουθούσα το όνειρο.
Από τότε που άρχισα να γράφω, είδα την ζωή μου και τους ανθρώπους γύρω μου να αλλάζουν. Κανένας δεν μένει ίδιος με τα χρόνια. Οι ανάγκες και οι ψυχές ζητούν άλλα αδιέξοδα για να λυτρωθούν.
Από τότε που άρχισα να γράφω, έμαθα πως η αγάπη, ο έρωτας και η φιλία είναι η αλυσίδα της ζωής. Είναι πηγή ανάσας και οξυγόνου. Ποτε συνυπάρχουν και ποτε σε κλέβουν. Ποτέ όμως, δεν είναι εξάρτηση.
Από τότε που άρχισα να γράφω, είδα ότι η κάθε λέξη πονάει. Τρυπά βαθιά μέσα μας και κόβει κάθε χαρά της ζωής. Δεν υπογράφει όμως ποτέ κανένα τέλος. Απλά σε μεταμορφώνει.
Από τότε που άρχισα να γράφω, συνειδητοποίησα ότι ο πόνος είναι η σωτήρια οδός για την φυγή. Μια μικρή διαίσθηση του πότε πραγματικά πρέπει να τρέξω.
Από τότε που άρχισα να γράφω, κατάλαβα πως οι άνθρωποι δεν είναι πάντα αυτό που δείχνουν. Και Δεν τους κατηγορώ. Μάλλον χάθηκαν στην διαδρομή και ψάχνουν να βρουν τον δρόμο τους. Εγώ απλά απομακρύνομαι και συνεχίζω τον δικό μου.
Από τότε που άρχισα να γράφω, ένιωσα πραγματικά ελεύθερη. Είδα ποια είμαι και τι μπορώ να γίνω. Χωρίς κανέναν κριτή γύρω μου, παρά μονάχα τον εαυτό μου. Δεν υπάρχει καλό και κακό. Μονάχα έννοιες που μας μάτωσαν και αντίστοιχα μας έφτασαν στα ουράνια.
Από τότε που άρχισα να γράφω, έμαθα ότι η ποίηση δεν παρουσιάζει ωραία πράγματα αλλά τα πράγματα ωραία. Είναι ένα δώρο σε αυτούς που θέλουν να διορθώσουν την ψυχρότητα του κόσμου.
«Το ταλέντο είναι μέσα μας θαμμένο αλλά ποτέ πεθαμένο. Επαύξησέ το. Ύψωσέ το στη νιοστή διάσταση.» Φράσεις ενός ανθρώπου που μου έδειξε αυτόν τον υπέροχο δρόμο της γραφής. Αν δεν σας είχα γνωρίσει δεν θα είχα γίνει αυτή που είμαι τώρα. Ήμουν τυχερή που συνεργάστηκα μαζί σας. Αυτό το άρθρο σας το αφιερώνω.

Στον φιλόλογό μου, Άγγελο Ράλλη

Νικόλ Παπαδοπούλου

Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας & Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α/ Μέλος προώθησης Ρητορικής Τέχνης στην διδασκαλία/ Σπουδάστρια του Θεάτρου ‘’Ανδρέας Βαρούχας’’

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *