Εμένα δεν μπορείς να με φυλακίσεις μέσα στην μιζέρια της ψυχής σου και της βολής σου. Είμαι αέρας και χάνομαι και φεύγω. Ούτε με είχες, ούτε θα με έχεις ποτέ, γιατί ανήκω μονάχα στον εαυτό μου. Δεν έχασα το άλλο μου μισό να ψάχνω να το βρω, γεννήθηκα ολόκληρη.
Με αφήνουν αδιάφορη τα γλυκανάλατα λόγια και οι δηλώσεις, γιατί η ψυχή μου έχει κουραστεί από γυμνοσάλιαγκες, που αφού εξερεύνησαν τα μάτια μου, τα χείλη μου, τα χέρια μου, είχαν το θράσος να νομίζουν ότι μπορούν να μπούνε και να δούνε μέσα μου.
Τι μεγάλη ανοησία. Κρίμα.
Εμένα δεν θα με βρεις ποτέ ανάμεσα σε τόσες και τόσες που επιθυμούν να ακούσουν και να γευτούν έναν έρωτα, αρκεί να είναι και λάθος.
Εγώ έχω ζήσει το απόλυτο και μπορώ να κλείσω τα μάτια μου με την σκέψη του. Λυπάμαι, αλλά όσο θα τα έχω ανοιχτά, επιλέγω εγώ ποιο έργο θα δω και πληρώνω και το εισιτήριο μου.
Εμένα μπορείς να με έχεις, στα ίσα και αντρίκια. Μόνο τότε μπορώ να σου συγχωρέσω λάθη και πάθη. Μην κάνεις την βλακεία και παίξεις με το μυαλό μου. Είναι σαν να ρίχνεις οινόπνευμα στη φωτιά. Μην θεωρήσεις ποτέ πως η ευγένεια μου θα με κοιμίζει και δεν θα ξυπνήσω έξυπνη.
Λατρεύω τους ευφυείς ανθρώπους και τους χειροκροτώ. Τις πονηρές αλεπούδες όμως τις σκοτώνω.
Εμένα άφησε με στη μέση του δρόμου εάν είμαι λάθος, θα την βρω την άκρη και θα έρθω πάλι κοντά σου. Θα σου ζητήσω συγγνώμη εάν φταίω.
Μην με αφήνεις όμως, σε ύπουλα σοκάκια και μονοπάτια δύσβατα. Θα σύρω το κορμί μου μέχρι το τέλος του δρόμου, αλλά δεν θα με ξαναδείς ποτέ.
Εμένα για να με κερδίσεις, θα πρέπει να έχεις ανιδιοτέλεια και καθαρό βλέμμα. Ψυχή μικρού παιδιού και θάρρος να παραδέχεσαι τα λάθη σου. Αλλιώς μείνε μακριά μου όσο μπορείς, γιατί η μυρωδιά του ψέματος με αηδιάζει όπως και η δήθεν ευγένεια. Προτιμώ έναν αυθεντικό κοφτό, απότομο άνθρωπο από έναν ψευτοευγενικό που με το παραμικρό θα μεταλλαχτεί σε τέρας.
Εμένα μην με παίξεις καθόλου λοιπόν. Ούτε να με χάσεις, ούτε να με κερδίσεις να σκεφτείς.Δεν είμαι για σάπια δόντια. Προτιμώ να με κατασπαράξουν στα βαθιά οι καρχαρίες, πάρα να με τρώνε σιγά σιγά τα ψαράκια στα ρηχά.
Μπέττυ Κούτσιου
” Εγώ ανήκω μονάχα στον εαυτό μου και με θέλω ολόκληρη. “
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
