Δυο λόγια μόνο..

 

Σαν σήμερα Σε σταύρωσαν, λένε..
 
Εγώ ξέρω πως και πριν από κείνη την αποφράδα Παρασκευή, Σε σταύρωναν διακαώς, Σε σταύρωναν σε κάθε ευκαιρία..
 
Κι από τότε μέχρι τώρα, Σε σταυρώνουν ξανά και ξανά και ξανά..
Και δε θα πάψουν ποτέ να το κάνουν..
 
 
Και σαν μεθαύριο αναστήθηκες, λένε.. 
 
Μα άραγε πέθανες ποτέ;
 
Αγκάθια και καρφιά μάτωσαν και νέκρωσαν τη σάρκα Σου..
Μα αυτό που Είσαι δεν μπόρεσε κανείς να το αγγίξει, όσο κι αν το προσπάθησαν και το προσπαθούν χιλιάδες χρόνια τώρα..
 
Αφού Σε βλέπω σε κάθε χρυσαφένια Ανατολή.. 
Σε κάθε λουλούδι που ανθίζει ευωδιάζεις.. 
Σε κάθε γέρικο χαμόγελο, που ακόμα βαστάει, Είσαι εκεί.. 
Κι αγέρωχα στέκεις σε κάθε βλέμμα παιδικό, που ντύνει με λάμψη και ελπίδα ό,τι ατενίζει.. 
 
Κι αν κάθε μέρα λοιπόν Σε σκοτώνουν, κάθε μέρα Εσύ θα ανασταίνεσαι.. 
 
Γι αυτό αντέχει ακόμα η Ζωή και υπάρχει.. 
 
Κατερίνα Πανταλέων 
 
~~~~~~~~~~~~~
 
“Όσο υπάρχουν στον κόσμο παιδιά, ζώα και λουλούδια… 
Mη φοβάστε! 
Όλα θα πάνε καλά!” 
 
Ν. Καζαντζάκης
 
 
 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *