Τάξη σε αταξία

 
Σκέφτομαι χωρίς να ξέρω προς τα πού με οδηγούν οι σκέψεις μου.
Ασφυκτιώ μέσα στο υπερχάος μου 
κι έπειτα σκορπίζομαι για να παύει η επανάληψη να μου συστήνεται.
Κι αν βάζω σε τάξη την αταξία μου 
χωράς κι εσύ μέσα της γιατί είσαι σημάδι μου.
Κι όταν γίνονται όλα κομμάτια και σπάνε αθόρυβα εντός μου, 
άκου για λίγο τη σιωπή μου. 
Φωνάζει γιατί σκοντάφτει η ανάμνηση. 
Μα εσύ μη γυρίσεις το βλέμμα στο γκρι 
γιατί το όνειρο με περιμένει και βιάζεται να με φορέσει.
Για λίγο σε θυμήθηκα.
Για λίγο με πρόδωσα .
Απόψε σε αποχαιρέτησα.
Απόψε λυτρώθηκα.
 
Maria Voulgari

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *